Σε νιώθω

Σε νιώθω
κάθε φορά που αναπνέω,
κάθε φορά που κλαίω
να έρχεσαι ξανά στα όνειρά μου
και να ταράζεις τη καρδιά μου
όπως τότε,

έτσι λοιπόν σε νιώθω,
με το θρόϊσμα του ανέμου
και τη φλόγα του κεριού
σε νιώθω,

σαν φοράω το άρωμά σου
και σαν ψάχνω τη σκιά σου
πίσω από την άκρη του κορμιού μου
σε νιώθω,

όταν πέσω στο κρεββάτι
και δεν μπορώ να κλείσω μάτι
με τα λόγια να σωπαίνουν,
σε νιώθω...



Marialena, 14/3/2008

Εικόνες

Εικόνες το μυαλό μου άξαφνα γεμίζει
παράξενες, παράλογες, ανέλπιστες
που έρχονται και φεύγουν στη στιγμή
για να γυρίσουν πίσω αλλαγμένες.

Φέρνουν μπροστά μου είδωλα φανταστικά
μα και ανθρώπους που αξέχαστοι θα μείνουν
κλείνω τα μάτια ή τα αφήνω ανοιχτά
οράματα γίνονται στου νου μου τις ερήμους.

Κι όσο και αν εύχομαι η αλήθεια να ναι αυτή
όσο και αν σαν ξυπνήσω πάντα φεύγουν
εικόνες που έφτασαν μια νύχτα ζοφερή
για να με πάρουν μακριά να δραπετεύσω.

Marialena, 13/3/2008

Μάγισσα του Έρωτα

Θα κάνω φορεσιά μου ένα πέπλο
της νύχτας της χλωμής να με τυλίγει
και θα φορέσω στα μαλλιά μου
ένα αγέρι,
για να ρθω να σε βρω αγαπημένε.

Θα φτάσω να αγγίξω ένα αστέρι
μικρή μου φωτεινή δροσοσταλίδα
και μ' ένα ξόρκι θα πετάξω
μέχρι τα πέρατα του κόσμου,
για να ρθω να σε βρω αγαπημένε.

Και αν δεν μπορέσεις να με δεις
να τριγυρνώ εκεί κοντά σου,
κοίτα τριγύρω για να δεις τα μαγικά μου
όταν στα μάτια σου θα αλλάζει το τι βλέπεις
τότε θα έρθω να σε βρω αγαπημένε.

Marialena, 9/3/2008

Να ήσουνα εδώ...

Θα θελα να ήσουνα εδώ,
τέτοιες στιγμές,
κάθε λεπτό που σε θυμίζει
και στο μυαλό που πέρνει ανάποδες στροφές
να βρεις τον τρόπο,
να του πεις να σταματήσει.

Θα θελα να ήσουνα εδώ,
αυτή τη μέρα,
όπως τότε που εδώ εσύ βρισκόσουν
να σου ζητάω αγκαλιά να με κρατάς
κι εσύ σαν άλλωτε να μην μου το αρνιόσουν,
μέχρι που κάποτε σταμάτησε κι αυτό.

θα θελα να ήσουνα εδώ,
να μην μας χώριζε ο φόβος της αγάπης
πουλί που πέταξε καθώς ήμουνα εγώ
κι εσύ ο άνεμος που σάρωσε κι εχάθη,
μόνοι μας είμαστε στου χρόνου το κενό
άνθρωποι ξένοι που διασταυρώθηκαν στο χάρτη.

Marialena, 8/3/2008 (love hurts...)

Σιωπή

Δεν έχω τίποτα άλλο να σου πω
φτάνει πια,
στέρεψαν πια τα ρυάκια των δακρύων
και των οδυρμών μου,
τι άλλο πια να σου αποδώσω,
φτηνές τιμές στου έρωτά μας το ναυάγιο,
αφού σου λέω
πως τώρα πια τα λόγια εξανεμίζονται.

Δεν έχω τίποτα άλλο να σου πω
και να το ήθελα,
άλλη φορά μες τη σιωπή θα καταφύγω
να μην κουράζομαι μέσα στου κόσμου τη ψευτιά
και να μπορώ από τον φθόνο να ξεφύγω,
γι' αυτό σου λέω τελειώσαν όλα πια,
αυτό που μένει είναι η αξία της σιωπής
σωπαίνω τώρα για να φύγω.

Δεν έχω τίποτα άλλο να σου πω
σαν ηττημένος στρατιώτης αποχωρώ,
μέσα στις σκέψεις μου και μες τα όνειρά μου
ό,τι απέμεινε είναι δικά μου, ακούς?
Γι' αυτό και εγώ εις την σιωπή θα τα τυλίξω
για να μπορέσω να τα ξαναβρώ
κι ύστερα όταν θα έρθει ο καιρός
από της σιωπής την αγκαλιά να ξεμυτίσω.

Marialena, 4/3/2007

Μικρά Φοβισμένα Ανθρωπάκια

Image by Heather Fong

Μικρά φοβισμένα ανθρωπάκια
λαθρεπιβάτες του Ονείρου, ανδρείκελα,
πόσο κοστίζει η ζωή να τη γευτείτε
ή μήπως είναι η αγάπη ακριβή και δεν τολμάτε?

Γυρίστε πίσω στη ασήμαντη ζωή σας,
φύγετε έντρομοι προς της καρδιάς το δάκρυ
τη πανοπλία από τσίγκο που φοράτε
μόνο μια σφαίρα από μολύβι διαπερνάει.

Κι όμως μικρά φοβισμένα ανθρωπάκια
υπόδουλοι στη λογική του παραλόγου,
σαν ξενιστές μιας ζωής απελπισμένης φέρεστε
σ' όποιον τολμά να μην ανήκει στη γενιά σας.

Marialena, 22/2/2008

Στα ξαφνικά

Κι ύστερα χάθηκες ξανά
μέσα στον κρύο τον βορριά
ανοίγωντας μαύρα πανιά
στα πέλαγα του ορίζοντα.

Τρόμαξες φαίνεται πολύ
στο καρδιοχτύπι, στο φιλί
κι έκλεισες μέσα σου βαθιά
του πόθου τα αφανέρωτα.

Αδειάζεις λες από παντού
όταν ξεχάσεις τα του νου
κι ακολουθήσεις τη καρδιά
που θα σε φέρει πιο κοντά.

Μα εσύ θα φύγεις ξαφνικά
όταν θα 'ρθει κάποια βραδυά
που η ψυχή θα λαχταρά
το άγγιγμα στο σώμα σου.

Θα πας μακρυά και θα κρυφτείς,
να μην σε δει ξανά κανείς
μήπως εκεί στα σκοτεινά
σε ανταμώσει ο Έρωτας.

Marialena, 13/02/2008 (αφιερωμένο...)

Έξοδος διαφυγής

image by www.transientvisions.com

Ψάχνεις να βρης την ευτυχία
που σου τάξανε,
αυτό το κάτι που θα αλλάξει
τη ζωή σου,
μα κάθε αυγή και κάθε δείλι
που σαι μόνη σου
αναζητάς την έξοδο διαφυγής σου.

Σκέφτεσαι επίμονα πως θα 'ταν
η ζωή σου αλλιώτικη
κι ένα πρωί να σηκωνόσουν
αλλαγμένη,
χωρίς τα τραύματα και βάρη στη ψυχή
που σε λυγίζουνε
χωρίς να νιώθεις μια φορά κατατρεγμένη.

Μα η ζωή είναι σκληρή και αδυσώπητη
κι ότι και αν κάνεις την ίδια μοίρα
πάντα θα χεις,
είτε για λίγο που η ευτυχία
σε επηρρέασε,
είτε μετρώντας τις ανάσες σου
γερνώντας σε μια κάμαρη μονάχη.

Marialena, 14/2/2008

Ολίσθημα

Sleeping away, photo by www.fotosearch.com

Σαν ένα παχνίδι που ήταν χαμένο από καιρό
απ τον Θεό ή τον Διάβολο φτιαγμένο,
ή παρωδία κάποιου έργου τραγικού
γελάς ψυχή μου σε ένα αδιέξοδο στημένο.

Μέρα και νύχτα όπως περνούν οι εποχές
ήλιο αν έχει ή βροχή που σιγοπέφτει,
ίδια η αίσθηση, το απέραντο κενό
και απομένεις να απορείς πως σου συνέβη.

Τι κι αν προσπάθησες να αλλάξεις οπτική
το αποτέλεσμα πάντα το ίδιο ήταν
κι όταν άρχισε να σβήνει η λογική,
εσύ ξεγλύστρησες μες του μυαλού την τρύπα.

Marialena, 8-22/2/2008

Πριν ξημερώσει

Before dawn, image by flickr.com

Σαν ένα παχνίδι που ήταν χαμένο από καιρό
απ τον Θεό ή τον Διάβολο φτιαγμένο,
ή παρωδία κάποιου έργου τραγικού
γελάς ψυχή μου σε ένα αδιέξοδο στημένο.

Μέρα και νύχτα όπως περνούν οι εποχές
ήλιο αν έχει ή βροχή που σε νοτίζει,
άσε στην άκρη κάθε πλουμίδι περιττό
και μείνε ολόγυμνος αέρας να σ' αγγίζει.

Φόρα μια μάσκα κιόλας του καρναβαλιού
στρέψε τα βλέμματα στη ψεύτική σου όψη,
πάρε μια δάδα να σου φέγγει λίγο μπρος
και ύστερα φύγε μακριά πριν ξημερώσει.

Marialena, 08/02/2008

Γιατί;

Tell me why, image by Giorgia Fiorio

Γιατί στα μάτια σου διακρίνω το σκοτάδι,
πες μου γιατί
γιατί δεν φεύγει η νυχτιά με ένα σου χάδι
ξέρεις εσύ
γιατί οι άνεμοι δεν διώχνουν την ομίχλη
με ένα φιλί
γιατί σου γράφω λες και λέω παραμύθι
βρες το γιατί.

Γιατί αγάπη μου υπάρχεις στο μυαλό μου
σαν αφορμή
γιατί μαζί και μόνη παίζω κρυφτό στον εαυτό μου
σαν το παδί
γιατί ποθώ και λαχταράω να σε νιώσω
στην άκρη της γης
γιατί η σκέψη πως δεν σε έχω με τρελλαίνει
βράδυ πρωί.

Γιατί ο άνθρωπος μονάχος μαραζώνει
λεν οι σοφοί
γιατί η ζωή μας κάποτε τελειώνει
μη ρωτήσεις γιατί
γιατί ανάσα παίρνεις και μόνο αυτό σου φτάνει
προχωρώντας εκεί
γιατί το αύριο μπορεί να μην προφτάνει
αν δεν ξέρεις γιατί.

Παλιές φωτογραφίες

Black and white photos, image by www.collagebycollins.com

Για αγάπες μόνο θα μιλάμε πονεμένες
για όσα πέρασαν και πίσω δε γυρίζουν
όταν θα στέκουμε μπρος στη φωτιά απορημένες,
πόσο τα χρόνια γρήγορα κυλούν.

Θα ανακαλύπτουμε ξανά φωτογραφίες
τόσο παλιές που θα φαντάζουν σαν τις ξένες
και όχι κάτι το οικείο στο μυαλό μας,
παρά φιγούρες κάποιων άλλων που προβάλουν.

Κι ύστερα θα βυθιζόμαστε εις της σιωπής τες ατραπούς
μην έχοντας συναίσθηση του χρόνου
αυτού που ήταν κάποτε σημαντικός,
μα τώρα μας κοιτά σαν δολοφόνος.

Marialena, 26/1/2008

Όρνια

image by www.skywindworld.org

Και ξάφνου γίναμε τόσοι πολλοί
και ξεφύγαμε από τα όρια της χούφτας
που μας φύλαγε,
σαν κόρη οφθαλμού ή μάλλον
σαν καναβούρι για να φάνε τα πουλιά.

Και εμείς χυμήξαμε σαν αστραπή
και πεταχτήκαμε από τη σιγουριά μιας παλάμης
πέρα μακρυά στο άγνωστο,
με μόνο εφόδιο την δίψα για πρόκληση
και διάκριση ανάμεσα στον συρφετό μας.

Και βρεθήκαμε να επιβιώνουμε έξω από τα όρια
και τα περιθώρια που μάθαμε να ζούμε,
με ένα ακόντιο στο χέρι προέκταση του χώρου μας
και μια ασπίδα να μας φυλάει από τα όρνια
που γύρω βλέπουμε ξεχνώντας τη μορφή μας.

Marialena, 25/1/2008

Link: Animal Totem: Crow

Promises promises

image by flickr.com

Walking emptyhanded, brokenhearted,
all alone
in the darkest alley
in the biggest valley
on my own

Looking back at the time
that we met
bringing back the memories
we shared

Promises, promises
that was all we gained
promises, promises
nothing's left to spare.

Promises, promises
just destined to be false
like feathers spread away
when the wind blew hard
in case you ran out of luck

Marialena, 24/1/2008

Ο Μαύρος Καβαλλάρης

Τι κι αν σε άγγιξα μια νύχτα σαν σε όνειρο
όταν επρόβαλες μπροστά μου απαστράπτων
κι έναν χορό μου χάρησες αξέχαστο
τα σώματά μας τυλιγμένα μες το μαύρο.

Τι κι αν σ' αγκάλιασα σφιχτά μέσα στα χέρια μου
για να μπορέσω να σε νιώσω πιο κοντά μου
κι ήλθε στιγμή που ένα χάδι σου με ζέστανε
ξυπνώντας τη χαρά μέσα στην άδολη καρδιά μου.

Τι κι αν χωρίσαμε με ένα φιλί στο μάγουλο
όταν με κράτησες σφιχτά στην αγκαλιά σου,
τη κάπα φόρεσες και ανέβηκες στο άλογο
και χάθηκες μακριά κυνηγώντας τη σκιά σου.

Marialena, 20/1/2008

Σαν τριαντάφυλλο

Σαν τριαντάφυλλο κλεισμένο στο σεντούκι μου
που χα φυλάξει χρόνια πριν πολλά θυμάμαι
βρήκα ξανά την ηλιαχτίδα μες το διάβα μου,
τα στήθια ανοίγοντας να πάψω να φοβάμαι.

Σαν τριαντάφυλλο που έστεκε περήφανο
καλά κλεισμένο στο σκοτάδι το αιώνιο
με φύλλα εύθραυστα που σάλευαν ακίνητα
στου χρόνου αντίθετα την αμείλικτη τη μοίρα.

Σαν τριαντάφυλλο με χρώματα υπέροχα
μα και με αγκάθια να τυλίγουν το κορμί του,
μες το σεντούκι χέρι ανθρώπινο το έβαλε
και το ανακάλυψε μια νύχτα στο όνειρό του.

Marialena, 17/1/2008

Δείκτες του Χρόνου

Clock is ticking, image by www.gnn.gov.uk/

Ωρα την ώρα, λεπτό προς λεπτό,
στα αδράχτια του νου μου γυρίζεις
ζητώντας να ψάξω να βρω αφορμή
εικόνα του αγνώστου να γίνεις.

Μέρα τη μέρα, ανάσα μου εσύ,
περνώ στην αντίθετη όχθη
εκεί που ακόμα μου δίνεις ζωή
στου λογισμού μου το σταυροδρόμι.

Δείκτες του χρόνου που τρέχει εμπρός
νύχτες που στο ξημέρωμα σβήνουν,
κλείνω τα μάτια μου στέκεις ορθός
στο παραλλήρημα που μάταια πνίγω.

Marialena, 12/01/2008

Μικρό Ερωτικό: Πνοή

Μια τελευταία ανάσα αν έπαιρνα,
τελευταία στιγμή πριν πεθάνω
το όνομά σου στα χείλη θα ψέλλιζα
σαν κλαδί να πιαστώ από πάνω.

Μια τελευταία ματιά αν σου έριχνα
και αν γύριζα τον χρόνο πιο πίσω,
ίσως να διάλεγα να μην σε εγνώριζα
και τη καρδιά λαβωμένη να αφήσω.

Μια τελευταία στιγμή αν σε αντίκρυζα
τελευταίο δάκρυ πριν χύσω,
θα σου έλεγα τα χέρια σου άνοιξε
για να βρω μια αγκαλιά τη πνοή μου να αφήσω...

Marialena, 31/12/2007 (I miss you)

Πέντε το πρωί

Θέλω να ακούσω τη καρδιά σου να χτυπά,
στις πέντε το πρωί,
στα ξαφνικά,
σαν όνειρο μες του μυαλού τη ζάλη.

Θέλω να είμαι δίπλα σου εγώ
σαν άγγελος και όχι τιμωρός,
να σου χαϊδεύω τα μαλλιά μες το σκοτάδι
αποζητώντας την αγάπη σε ένα χάδι.

Θέλω να πάρεις σάρκα και οστά,
να πάψεις να μην υπάρχεις πουθενά
παρά μονάχα σε αναμνήσεις και οράματα,
της φαντασίας μου πληγή μες τα μεσάνυχτα.

Marialena, 25/12/2007 (αγάπη μου...)

Ταξιδιάρικο Πουλί

Fly away, image by www.lindabucklin.com

Σαν ταξιδιάρικο πουλί εχάθηκες στο διάβα μου
εικόνα εσύ πραγματική για μια στιγμή μονάχα
όπως αλλάζουν οι εποχές χωρίς να μας ρωτήσουν
κι όταν περάσει ο καιρός θα ψάχνεις να γυρίσεις.

Σαν τον αέρα του βουνού πέρασες από πάνω μου
μια κρύα νύχτα με χιονιά, φυσούσες μανιασμένος
και πως να ξέρω ότι εσύ έψαχνες για να φύγεις.
απ' του βουνού τη μια πλαγιά να φτάσεις ως την άλλη.

Σαν τη στιγμή που προσπερνά χάθηκες από μπρος μου
μην προλαβαίνοντας να δω ποιός είσαι και τι θέλεις,
άνθρωπος ήσουν ή πουλί έτοιμο να πετάξει
και έμεινα πίσω να κοιτώ να φεύγεις μακριά μου.

Marialena, 24/12/2007