Τρίτη, Δεκεμβρίου 30, 2008

Όνειρο θα σαι



Καμμιά πανσέληνος δεν μοιάζει με τα μάτια σου,
κανένα αστέρι δεν χωράει στο κορμί σου
πέρα απ' τα σύννεφα σαν μαρτυρώ το διάβα σου
και στη γραμμή του ορίζοντα ακούω τη φωνή σου.

Όνειρο θα σαι, γέννημα της φαντασίας μου
μορφή εξώκοσμη που πλάθω στο μυαλό μου,
καθώς στου παραλόγου τα νερά βυθίζομαι
και κάνω μόνη συντροφιά στον εαυτό μου.

[Ρεφραίν]
Καμμιά πανσέληνος δεν μοιάζει με τα μάτια σου,
κανένα αστέρι δεν χωράει στο κορμί σου
πέρα απ' τα σύννεφα σαν μαρτυρώ το διάβα σου
και στη γραμμή του ορίζοντα ακούω τη φωνή σου.

Marialena, 30/10/2008

Τρίτη, Δεκεμβρίου 23, 2008

Μοναχικός Διαβάτης


Seventh Dawn, image by www.lysergia.com

Μες της νυχτιάς το άγριο παραλήρημα
και των ανείπωτων ψεμμάτων που πλαγιάζεις,
αέρας ήσουνα που σάρωσες στο διάβα σου
μορφή μακάβρια, αέναος επιβάτης.

Τσιγάρο άναψες και το φερες στα χείλη σου,
πήρες ανάσα σαν να είναι η τελευταία
μάτια θολά, ματιά γεμάτη ερωτήματα
και ένα παλτό για να ζεσταίνεται η πλάτη.

Βήμα γοργό, βήμα αργό και αναποφάσιστο,
πορεία που χάραξες στον άχρονο τον χάρτη
ένας εσύ ενάντια σε όλα τα απροσδόκητα,
μια καρδιά σ' ένα κορμί, μοναχικός διαβάτης.

Marialena, 28/10/2008

Τρίτη, Δεκεμβρίου 16, 2008

Χάλκινα Όνειρα (Για τον Αλέξη)

Χάλκινα όνειρα κάναμε κάποτε,
τότε που η στιγμή ήταν σωστή
και ο άνεμος ούριος
για να πετάξουμε ψηλά στ' αστέρια,
μην απορείς γιατί βρεθήκαμε
ξανά στη γη
με τα φτερά μας τσακισμένα,
είναι που οι Θεοί άλλα
θέλησαν για εμάς
και εμείς αναίτια,
προσφύγαμε στα τάρταρα.


Αλέξης Γρηγορόπουλος

Χάλκινα όνειρα κάναμε κάποτε,
θυμάσαι που τον Ουρανό
έλεγες πως θα έφτανες,
μα τη ζωή μας τη μικρή
δεν την ορίζουμε,
ούτε ακόμα θα μπορέσει
αυτό να γίνει,
σαν μια κροτίδα
που έσκασε ανύποπτα
στα χέρια μας
και τότε εμείς εγίναμε
ξανά τα ίδια κτήνη.

Marialena, 13/12/2008 (για τον Αλέξη...)

Τρίτη, Δεκεμβρίου 09, 2008

Του Έρωτα τα πάθη


Lovers making out, image by imagine.com

Του Έρωτα και της Σιωπής σταλάγματα,
σκόρπια διαμάντια θαμμένα μες τη λάσπη
αυτή ήταν η αύρα του αντίο μας
να τι απέμεινε γυρίζοντας τη πλάτη.

Του Έρωτα και της Φωτιάς ανάκλαση,
πέτρες ριγμένες στην ακτή να περπατήσεις
λόγια πικρά που δίχως νόημα εκστομίστηκαν,
μήπως της θύμησης τη πόρτα τη σφαλίσεις.

Του Έρωτα και της Δροσιάς δροσοσταλιά,
καθώς το πρώτο φως προβάλλει στον αέρα
να σε κρατήσω όσο και αν θέλησα απέτυχα,
ήσουν απρόθυμος να το κάνεις να κρατήσει.

Του Έρωτα και της Φυγής περίγραμμα,
πόσο μου λείπεις δεν μπορείς να το μαντέψεις,
ήσουν εσύ το μυστικό του Παραδείσου μου
ή μήπως η Κόλαση σαν την αγάπη σου να μοιάζει.

Marialena, 21/10/2008

Τρίτη, Δεκεμβρίου 02, 2008

Βράδυα Αξημέρωτα


At the midnight hour, image by www.gailharvey.ca

Τα μαύρα φεγγάρια του Έρωτα,
βράδυα αξημέρωτα ζητώ να σε αγγίξω
πόθος και πάθος της ψυχής,
και του κορμιού μου εμμονή
του έρωτά μου η μορφή,
να ρθω να σε ξυπνήσω.

Μα δεν σε βλέπω πουθενά,
βρήκα σκοτάδι στη καρδιά
τα φώτα έσβησαν για μας
πριν καν να σε φιλήσω,
αγαπημένε μου εσύ
πλάσμα του κουρνιαχτού μου.

Μες τη φωτιά θα εξαγνιστώ,
θα γίνω ίχνος φωτεινό
μορφή παράξενη θαρρώ
όμοια με το παράλογο,
για σένα ακόμα μια φορά
τα βράδυα τα αξημέρωτα.

Marialena, 18/10/2008