Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 28, 2007

Οι κτύποι της καρδιάς σου

Image Hosted by ImageShack.us

Hold me in your arms, image by www.lizlynx.com

Μη μου ζητήσεις να σου πω
πόσο σ' αγάπησα,
άσε με μόνον ένα ψέμα
να ψελλίσω,
ότι ήταν τάχα τα Φεγγάρια
του Έρωτά μας δίσεκτα
κι αυτό ήταν αίτιο που
δεν μπόρεσα να σε κρατήσω.

Μη με αφήσεις στα σκοτάδια μου
να κλείνομαι,
τα βλέφαρά μου κάθε βράδυ
σαν σφαλίζω,
πες μου μονάχα πως
σε ψευδαίσθηση τυλίγομαι,
τη ζεστασιά σου σαν προσπαθώ
να ξαναζήσω.

Μη με ξυπνήσεις από τ' όνειρο
που βρίσκομαι,
μέσα στα χέρια σου -
τη πολυπόθητη αγκαλιά σου,
γιατί μονάχα τότε ξανά
στη φαντασία σμίγουμε
και ακούω πάλι δυνατά
τους χτύπους της καρδιάς σου!

Marialena, 18/09/2008 (αχ, καρδούλα μου!)

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 21, 2007

Φιλί στο σκοτάδι


Lady Moon

Ακίνητο σώμα,
φίλα με ακόμα σαν να φευγα,
μακριά απ' τα ίδια,
το φως, τη συνήθεια και τα εφήμερα.

Πυρσός που ανάβει,
μια φλόγα που φτάνει ως τ' άπειρο,
ανεπαίσθητο χάδι, φιλί στο σκοτάδι,
ποτάμι που ρέει στο άβατο.

Λεπτά μιας αλήθειας,
μεγάλη η ψαλίδα που έκλεισε
στο πλάι αφημένη, με αίμα βαμμένη,
με ρούχα ντυμένη παράνοιας.

Ακίνητο σώμα,
κοίταμε ακόμα πριν φθίνουμε
σαν σε αντίθετους δρόμους,
μονάχοι σαν ξένοι, θα φύγουμε.

Marialena, 10/09/2007

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 18, 2007

Ολόφωτη Σελήνη


Lady Night Moon by http://blueart.altervista.org

Καλέ μου ήρωα εσύ, γενναίε στρατηλάτη,
κοίτα τη κόρη τη τρελλή,
την αναμαλλιασμένη,
θώρησε νύμφη ξακουστή
στα πέρατα του κόσμου,
στην απλωσιά του ουρανού
να κείται φωτισμένη

Ανέβα στ' άσπρο άτι σου
και ζέψτο για ταξίδι,
βάλε την πανοπλία σου
σαν να φευγες για μάχη
κι έπειτα κίνησε γοργά,
να φτάσεις στο Φεγγάρι

Τα γκέμια κράτησε γερά,
με υπομονή οπλίσου
καθώς το Φως θα σ' οδηγεί
για να βρεις άλλους τόπους,
εκεί ψηλά, εκεί μακριά,
στο δίσκο της Σελήνης
κι ίσως να είσαι τυχερός
να δεις αυτό που ψάχνεις...

Μαριαλένα, 29/08/2007 (πανσέληνος)

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 14, 2007

Σαν το κερί


Σαν το κερί σε βλέπω
να αχνοφέγγεις ψυχή μου,
σαν το κερί, κόντρα στον άνεμο
και τα κελεύσματα της Μοίρας

Φλόγα αειφόρο φέρεις ψυχή μου,
σπίθα απ' τα σπλάχνα του Προμηθέα
βγσλμένη, με τον χρησμό του Κάλχα
γραμμένα στα δυο μάτια σου

Κερί που λιώνει στο διάβα του άχρονου είσαι,
με μια ανάσα, μια στιγμή να λάμπεις
κι ύστερα πάλι με τεχνάσματα απίστευτα,
να κατορθώνεις σε πείσμα των καιρών να λαμπυρίζεις.

Μαριαλένα, 11/08/2007

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 11, 2007

Τι έχεις νιώσει?

Έχεις νιώσει ποτέ σου

το αίσθημα

ότι όσο περνάει ο καιρός

τόσο περισσότερο βουλιάζεις

πιο μέσα?

Ή μήπως εκείνες τις στιγμές

που στο κεφάλι βασιλεύει αταξία

και συ καρδιοχτυπάς αδιάκοπα?

Έχεις νιώσει ποτέ σου, πες μου,

το κενό στο στομάχι

και τα κλείστρα των ματιών να βαραίνουν

σαν άμυνα?

Αν οι λέξεις αυτές σε αγγίζουν, ίσως,

λέω, ίσως και να...

έχεις δει από την πίσω μεριά του καθρέπτη

και το φως στο πιο μαύρο σκοτάδι.

Έχεις νιώσει λοιπόν το αδιέξοδο,

τη στροφή μες τη λάθος πορεία

και εκεί που όλα μοιάζουν πιο δύσκολα,

εσύ να παίρνεις ανάσα και

να μετράς της ζωής τα βιβλία.


Αν σου μίλησαν οι λέξεις αυτές,
τότε φίλε μου ξέρεις πως το έχεις νιώσει...


Marialena, 25/07/2007 (σκληρά λόγια σε δύσκολες εποχές)

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 07, 2007

Ήθελα να μουν...



Ήθελα να μουν μια ανάσα απ΄την ανάσα σου
ένα χαμόγελο που σου φώτισε τα χείλη,
ήθελα να μουν ματοτσίνορο στα βλέφαρα,
όταν θα τα κλεινες γλυκά σαν το κοχύλι.

Ήθελα να μουν ένα κύτταρο στο σώμα σου
η πρώτη σκέψη στο ξεκίνημα της μέρας,
ήθελα να μουν το ερέθισμα στα δάκτυλα
καθώς με τ' άγγιγμα θα έφτανες πιο πέρα.

Ήθελα να μουν το κομμάτι που σου έλειπε
το άλλο ήμισυ που έψαχνες για να βρεις,
ήθελα να μουν οπτασία που δεν χάθηκε,
όταν ο ήλιος την καινούργια μέρα θα ρθει.

Ήθελα να μουν το πολύτιμο πετράδι σου
ο θησαυρός που σε περίμενε κρυμμένος,
ήθελα να μουν αυτό που πάντα ονειρευόσουνα
και εδώ στη γη το ανακάλυψες θαμμένο.

Marialena, 03/08/2007

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 04, 2007

Και σ' ονειρεύτηκα



...Και σ' ονειρεύτηκα στον ύπνο μου να έρχεσαι,
τη ζεστασιά σου πάλι στο κορμί να νιώθω
κι εκεί που χάνομαι με πόθο να αφυπνίζομαι,
όταν το χάδι σου προλάβω να κλειδώσω.

Και σ' ονειρεύτηκα φαντάσου ολοζώντανο,
πλάσμα που γέννησε ξανά η φαντασία
και ήταν όλα τόσο υπέροχα στο όνειρο,
που αν μπορούσα θα το ζούσα ως την ουσία.

Και σ' ονειρεύτηκα καλέ μου σαν τον Έρωτα,
που ρθες πετώντας και με λάβωσες στο στήθος
ω! τι συναίσθημα θεσπέσιο με πλημμύρισε,
καθώς τα μάτια μου κλειστά θα τα κρατήσω...

Marialena, 23/07/2007 (και σ' ονειρεύτηκα...)