Πέμπτη, Αυγούστου 31, 2006

ΜΙΚΡΟ ΕΡΩΤΙΚΟ IX "ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ"

Image Hosted by ImageShack.us

Χθες βράδυ σ' ονειρεύτηκα πεντάμορφη
λίγο πριν φτάσω στου Μορφέα το βασίλειο,
γυμνή να κοίτεσαι σε ξέστρωτα σεντόνια,
με δέρμα ολόλευκο να λάμπεις στο σκοτάδι.

Ξάπλωσες μπρούμυτα, νωχελικά, το σώμα σου
κι ήμουν εκεί για να σ' αγγίξω μ' ένα χάδι,
τη πλάτη φίλησα και τα μαλλιά σου μέριασα
σαν την απίστευτη σαγήνη σου δεν χόρταινα.

Πόθος ασίγαστος πλημμύρισε το μέσα μου
ήθελα μόνο να σε κάνω να ξυπνήσεις,
όχι γιατί δεν ήσουν όμορφη στον ύπνο σου
αλλά γιατί ήθελα τον έρωτά μου να ποθήσεις.

(c) Marialena, 31/08/2006 (if I were a man at one reincarnation...)

Δευτέρα, Αυγούστου 28, 2006

Εικόνες τ' Αυγούστου

Σαν γιοματάρικο κρασί σε γεύομαι
μικρό και μέγα πυροδότημα της φαντασίας μου.
Σαν τον Σιμούν, το τροπικό αγέρι,
που καυτό περνάει ανάμεσα στα σκέλια μου.

Σαν μια νυχτιά που δε λέει να τελειώσει
έστω κι αν έξω η αυγή την πρόλαβε και πάλι,
σαν τον ήχο των κυμάτων που σκάνε
εκεί που η γη ενώνεται με τη θάλασσα.

Το φράγμα του μυαλού θα ξεπεράσω,
πηδώντας στο κενό, ελεύθερη για πάντα,
αν θα σε βρω στον πάτο δεν με νοιάζει
φτάνει που έκανα εκείνο που φοβόμουν.

Και τότε, ω τότε, θα δεις και συ μαζί μου,
πως δαμάζουμε τα κύματα και πως
πατώντας ταπεινά στο άγιο χώμα,
θα σβήσουνε με μιας τα φώτα γύρω μας...

(c) Μαριαλένα, 28/08/2006

Πέμπτη, Αυγούστου 17, 2006

Η φυγή

Ξυπνάς μια μέρα με βροχή
και βγαίνεις έξω στο νοτιά που σε σηκώνει,
χωρίς ομπρέλα, τίποτα,
γυμνός έτσι όπως είσαι.

Και η βροχή νοτίζει το δέρμα σου,
σε βρέχει καθώς στέκεσαι ολόρθος
και συ, πες μου, τι κάνεις εσύ,
τρέχεις ή μήπως όχι, να κρυφτείς?

Ξυπνάς μια μέρα και ο κόσμος γύρω
δεν είναι όπως τον άφησες το βράδυ.
Είναι τα μάτια του μυαλού σου
που εικόνες και έννοιες αλλιώς αντιλαμβάνονται?

Και το κουβάρι της ζωής σου
μοιάζει σαν να άφησε μια τόση δα τρυπούλα
για να ξεφύγεις, να δραπετεύσεις,
από όλα αυτά που σε στοιχειώνουν.

...Και συ, πες μου, τι κάνεις εσύ,
τρέχεις ή μήπως όχι, να κρυφτείς?

(c) Μαριαλένα, 12/08/2006 (things are simple, we are not).

Παρασκευή, Αυγούστου 04, 2006

Γαλάζιο σαν το σύννεφο!

Image Hosted by ImageShack.us
photo by Marialena, 2006

Σαν το γαλάζιο σύννεφο στην άκρη του μακρινού ορίζοντα,
σαν το τιτίβισμα ενός πουλιού στο δάσος,
σαν την ανέμη που κλωθογυρίζει αιώνια,
είναι αυτό που θέλω απόψε να σου γράψω.

Σαν ένα παλιό παιχνίδι που ανακάλυψες,
σαν τη δροσιά της πρωϊνής δροσοσταλίδας,
σαν δαγκωνιά στο αγαπημένο γλύκισμα,
είναι όλα αυτά που το μυαλό μου ζωγραφίζει.

Σαν το μετάξι που το κορμί μου τύλιξε,
σαν την αχτίδα που τη ψυχή ζεσταίνει,
σαν τη φορά που τόσο συγκινήθηκες,
είναι η ζωή που τώρα εμπρός σου σε προσμένει.

(c) Μαριαλένα, 04/08/2006 (la vita e bella when you feel like it!)

If only I could...

If I could be the sails in your ship,
I’d bring you safe to the open sea
So as to wander the globe with me
And travel far away.

If I could be the only sun
That lightens up the day,
I would have warmed your precious heart
And shine on you each day.

If I could be the door that leads
Out to the great blue sky,
I would have gladly be the one,
To cast your fears aside.

Come on; reach out to look for me
Afraid of no other,
It’s all written in the destiny,
We are meant to find each other.

© Marialena, 01/08/2006 (if only I could ma Lord, if I only I could…)

Τετάρτη, Αυγούστου 02, 2006

Το βαμπίρ!

Μάτια σβησμένα από τη φλόγα της ζωής,
φυτοζωείς ρουφώντας αδιάλειπτα ενέργεια
που στην προσφέρουν τα ανύποπτα τα θύματα,
μα ποτέ καλά το ξέρεις, πως δεν γίνεσαι.

Είσαι υπάνθρωπος, βαμπίρ διαπιστωμένο,
ψυχή δεν έχεις, μήτε ανθρωπιά καθόλου,
ζεις μοναχός στο σκοτεινό σου το δωμάτιο
δίχως κανέναν να σ' αγαπά και να σε θέλει.

Οι απειλές σου άφθονα εξακοντίζονται
όλους τους κρίνεις με τα μέτρα τα δικά σου,
έτσι έχεις μάθει να εισπράττεις τη συμπόνοια,
άραγε σε αγάπησε ποτέ η μάνα η δικιά σου?

(c) Μαριαλένα, 01/08/2006 (αν θες έλα στο Φως, αλλιώς κάτσε να καείς στη Κόλαση...)