Τετάρτη, Μαΐου 31, 2006

Του αγγέλου τα φτερά!

Image Hosted by ImageShack.us

Με του αγγέλου τα φτερά, πέτα ψηλά, πέτα μακριά
και άσε την γη να ξαγρυπνά στις αιώνιες αγωνίες της.

Βάλε του αγγέλου τα φτερά, λεπτά πολύ και δυνατά,
ντύσε το σώμα στα λευκά και πέταξε στα Ουράνια.

Ζήσε για λίγο θεϊκά, όσο μπορείς κι αναζητάς,
γιατί του αγγέλου τα φτερά δεν θα πετούν παντοτινά.

Κι ύστερα σαν θα ξενυχτάς μες της νυχτιάς τη σιγαλιά,
μια αίσθηση θα σε διαπερνά, σαν του αγγέλου τα φτερά!

(c) Μαριαλένα, 31/05/2006 (γιατί όλοι μας έχουμε του αγγέλου τα φτερά μέσα μας)

Δευτέρα, Μαΐου 29, 2006

Lullaby

Image Hosted by ImageShack.us

Like an angel in the sky
spread your wings and fly high,
fly away above the clouds
my sweet baby, love of mine.

Come and rest into my arms
let me touch your precious charm,
fall asleep deep in a dream
I'll make sure you're safe within.

My sweet baby, love of mine,
you are so dear, you are so fine,
I will love you till I die
cause you bring Heaven inside.

I am looking at your smile,
and I see the reason why
I am falling into you,
cause you make my dreams come true.

(C) Marialena, 29/05/2006 (dedicated to what triggers our love to express itself)

Κυριακή, Μαΐου 28, 2006

Κορμιά στον αέρα

Βράδυ Σαββάτου, νύχτωσε, συνάντηση στο κέντρο,
εσύ κι εγώ, βραδυά Μαγιού, για έξοδο μιλάμε.

Στο χώρο του παραμυθιού πήγαμε για να πιούμε
μέλι απ' τη χώρα των θεών, κέφι απ' τα τραγούδια.

Χαλιά από κάτω περσικά, τριγύρω ναργιλέδες,
εσύ κι εγώ, μ' ένα ποτό στον ουρανό θα πάμε.

Χορός ως το ξημέρωμα, κινήσεις, αρμονία,
γυναίκες που εκφράζονται λυκνίζοντας το σώμα.

Ύστερα ο κατευνασμός, γλυκειά η ηρεμία,
καθήσαμε στον καναπέ, η μια αγκαλιά στην άλλη.

Τα λόγια έρρεαν σιγά, χαμόγελα που φέγγαν,
ένιωθα την ενέργεια να βγαίνει απ' το κορμί μου.

Είπαμε για τον έρωτα, γι' αυτά που λαχταράμε,
και γι' άλλα που μας ένωσαν στης Γης το μετερίζι.

Τα χέρια δώσαμε καθώς οι δρόμοι μας χωρίζαν,
μια καληνύχτα, ένα φιλί για σένα που αγαπάω!

(c) Μαριαλένα, 28/05/2006, (Moresko, εσύ κι εγώ, τι ομορφιά μοιραστήκαμε!)
Υ.Γ. Κάντε κλικ στον τίτλο για να κατεβάσετε ένα Bonus Track. M.

Σάββατο, Μαΐου 27, 2006

Ψυχή μου εσύ...

Γιατί ψυχούλα μου εσύ, γιατί να τυραννιέσαι,
μες τα ψυχρά κατάβαθα της μαύρης λογικής σου?

Γιατί να θες να μη χαρείς, γιατί να θες να σβήσεις,
γιατί να ψάχνεις αφορμές στο θάνατο να φτάσεις?

Πόσο μπορείς να αντισταθείς, πόσο μπορείς να κλάψεις,
πόσο θα ανοίγουν οι πληγές με βάσανα φτιαγμένες?

Είναι η αγάπη βάλσαμο στο πόνο της ψυχής σου,
μα αγάπη δεν σου δώθηκε για να σε θεραπεύσει.

Αντίθετα σου έκανε τον Φόβο να θεριέψει
να θέλει να σε κυβερνά, στερώντας σου αγάπη.

Και συ πονάς και συ θρηνείς και συ μου βαλαντώνεις
που σε θηλιά σε βάλανε σαν θέλεις να ξεφύγεις.

Μα ήλθε κάτι στη ζωή, η αληθινή αγάπη,
να σου διδάξει απ' την αρχή πως έτσι δεν αξίζει.

(c) Μαριαλένα, 27/05/2006 (αφιερωμένο σ' όσους αισθάνονται αληθινή αγάπη και τη μοιράζονται-never look back!)

Παρασκευή, Μαΐου 26, 2006

Just a fantasy?

I want to be a teardrop in your eyes
when all of a sudden you whisper "goodbye",
I want to be the Heaven in your soul,
when there's nothing left for me to do for more.

I want to long to touch you once again
my heart will always speak the truth that dares,
I want to see what lies beneath your skin,
my love or is it just a fantasy? (Chorus)

I want to kiss your body till the dawn,
making the sweetest love of all
I want to creep into the darkness like the Moon
and shine on to the night to guide you home.

I want to long to touch you once again
my heart will always speak the truth that dares,
I want to see what lies beneath your skin,
my love or is it just a fantasy? (Chorus)

(c) Marialena, 25/05/2006

Just Because - Anita Baker

(Micheal O'Hara, Sami McKinney & Alex Brown)

When I think about how much I'm loving you
No limitations, no set of regimented rules
I'm amazed how much this love has touched my life
And the commitment that we share is a welcome sacrifice
This must be, sweet fatal attraction
My life-long date with destiny
Love this strong, it just brings out the passion
I never knew was here in me
I love you just because
I love you just because
Just because I do, my darlin'
Emotions more than words can help me say
I love you, baby, just because you're you
Just because you're you
You're a diamond in my mind. a treasure found
A precious gem to me. you're so nice to have around
I'm so glad I took the path that led to this
And it's amazin' loving you, I'm doin' things
I never thought I'd do
I don't know, there ain't no explanation
Of why I'm sharin' love at last this way
I won't try to work out all my reasons
I'II use these words to simply say
I love you just because
I love you just because
Just because I do, my darlin'
Emotions more than words can help me say
I love you, baby, just because you're you
I love you just because
I love you just because
Just because I do, my darlin'
Emotions more than words can help me say
I love you, baby.
Could it be that there's more to this than meets the eye
Maybe that's the reason why
All I know is when I'm in your arms it feels all right
I'II hold you tight and I come alive
I love you just because
I love you just because
Just because I do, my darlin'
Emotions more than words can help me say
I love you, baby, just because you're you
til fade

Τους στίχους του υπέροχου αυτού τραγουδιού της Anita Baker, θα ήθελα με πολλή αγάπη να τους αφιερώσω σε δύο διαδυκτιακούς soulmates μου την αγαπημένη μου φίλη Serenity & τον Άρχοντα Κώστα που μαζί τους αισθάνομαι να μοιράζομαι ένα κομμάτι της καρδιάς μου! Αντί για ποίημα ή άλλη αφιέρωση, κρατήστε αυτούς τους στίχους από κάποια που σας αγαπά... Just Because! M. 26/05/2006

Πέμπτη, Μαΐου 25, 2006

Απορίας άξιον!

Γεννήθηκα σε μήτρα ξενική,
ένα πρωί που αποφάσισα να ζήσω
εδώ, στον κόσμο των θνητών,
των καταφρονεμένων.

Αν ήξερα τι ήθελα να γίνω
εδώ, στον κόσμο των τρελλών
και των αλλοπαρμένων,
θα το χα κάνει δίχως δισταγμό.

Όμως φορτώθηκα νωρίς
τα κρίματα των άλλων,
σαν άλλο νόημα ζωής
που βιάστηκα να πάρω.

Και τώρα βρίσκομαι εμπρός
στον όγκο των πραγμάτων,
τραύματα φέρω στη ψυχή
που ολημερίς ματώνουν.

Μάνα γιατί σε διάλεξα
και σένα βρε πατέρα,
γιατί να δοκιμάζομαι
όσο ο καιρός περνάει?

Γιατί όλα είναι εδώ και δυνατά
αρκεί να το θελήσεις,
μου απαντάει το είναι μου
κι ας κάνω πως δεν ακούω.

(c) Μαριαλένα, 25/05/2006 (εν μέσω απολογισμών για να πάμε παρακάτω)

Τετάρτη, Μαΐου 24, 2006

Ηλεκτροσόκ

Ηλεκτροφόρα καλώδια διαπερνούσαν το κορμί της.
Η θεραπεία ήταν σαφής, ηλεκτροσόκ.
Απρόθυμη έβγαινε απ' το λευκό κελί της
και οδηγείτο στην αίθουσα των εγκλεισμών.

Ηλεκτροσόκ ήταν το μέσο για να αντέχει
στις θεραπείες που κατά καιρούς υφίσταντο,
ηλεκτροσόκ τόσο όσο για να έχει
την συνείδησή της κεκοιμημένη εις το άπειρο.

Και πάλι πίσω στο λευκό κλουβί
επέστρεφε μετά τη θεραπεία της,
δεν ένιωθε, είχε παραδοθεί
στης μοίρας τα παράξενα παιχνίδια.

Ήλπιζε πως κάποια μέρα θα πεθάνει
και τα καλώδια δεν θα την ετυλίγανε
μα κάθε μέρα πάλι το ίδιο το μαρτύριο,
ηλεκτροσόκ για να μη θέλει να πεθάνει.

(c) Μαριαλένα, 24/05/2006

Τρίτη, Μαΐου 23, 2006

Μαινάδες

Image Hosted by ImageShack.us

Τρελλό χορό εστήσανε καταμεσίς στ' αλώνι,
οι Μαινάδες.
Πλήθος κραυγές και αλαλαγμοί έσκισαν τον αέρα,
επίκληση προς τον θεό Διόνυσο να κάνουν.

Γυμνά κορμιά λικνίζονταν καταμεσίς στ' αλώνι,
οι Μαινάδες.
Φωτιές ανάψαν με κλαδιά από τα γύρω δέντρα
και χορεύανε.

Θεέ εσύ της έκστασης, έλα στη συντροφιά μας,
έλα να το γιορτάσουμε στη φύση όλοι παρέα,
εφώναζαν στον Ουρανό στον Ολύμπο να φτάσει.

Διόνυσε ευλόγα μας με άφθονό σου οίνο
να μας ευφράνει τη καρδιά με το βαθύ του χρώμα
και μεις εδώ στις προσταγές σου θα μαστε για πάντα.

Και έτσι έστησαν χορό καταμεσίς στ' αλώνι,
οι Μαινάδες.
Και με τον Πάνα συντροφιά η έκσταση τις βρήκε,
μέχρι το δείλι που 'φτασε και σίμωσε η νύχτα...

(c) Μαριαλένα, 23/05/2006 (πλάθωντας εικόνες)

Δευτέρα, Μαΐου 22, 2006

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΙΙ "ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ"

Κοιμήθηκα το βράδυ χτες αργά
και σ' ονειρεύτηκα ξανά καλέ μου,
στην αγκαλιά μου να αποκοιμηθείς
και γω να σε χαϊδεύω στο σκοτάδι.

Κοιμήθηκα το βράδυ χθες αργά
και στο όνειρό μου είδα ένα άσπρο περιστέρι,
να ανοίγει τα φτερά του στοργικά
να σε τυλίγει μην κρυώσεις μακριά μου.

Κοιμήθηκα το βράδυ χθες αργά
και σε φαντάστηκα να βρίσκεσαι κοντά μου,
ανάσα εσύ, γλυκειά παρηγοριά μου
και σε αποθύμησα μέσα στην αγκαλιά μου.

Κοιμήθηκα το βράδυ χθες αργά
και ο ύπνος δεν ερχόταν στο κρεββάτι,
τη ζεστασιά σου έψαχνα τυφλά
σαν ήρθε ο Μορφέας να με πάρει.

(c) Μαριαλένα 22/05/2006 (καθώς μια ακόμα νύχτα έχει πέσει πάνω από την πόλη)

Κυριακή, Μαΐου 21, 2006

Ημέρα Γιορτής

Bonus Track: Sweet Love by Anita Baker
Dedicated to all those who are longing to be loved!

Χίλιες και μια μουσικές
απόψε που γιορτάζω,
χίλιες είναι κι οι σκέψεις μου
σε σένα που δεν έχω.

Νότες γλυκές, στίχοι πολλοί
για την αγάπη λένε,
μα εμένα η καρδούλα μου
χτυπά μόνο για σένα.

Τι κι άμα έχουμε γιορτή,
τι κι αν γιορτάζει η πλάση,
μα αν δεν είμαστε μαζί
εγώ τι να το κάνω?

Με πήρες να μου ευχηθείς
κάτι για τη γιορτή μου,
μα ξέρεις πως το δώρο μου
μόνο εσύ θε να σαι!

Ούτε τραγούδια, ούτε γιορτή,
ούτε κάτι άλλο θέλω
γιατί σπαράζω μέσα μου
κι ας κάνω τη γενναία.

Εσένα θέλω, να ξέρες,
πέρα από κάθε άλλο,
εσένα και μονολογώ
χωρίς τι θα απογίνω.

Αν είσαι Αγάπη δυνατή
μαζί ας μας ενώσεις,
αλλιώς την άδεια μου καρδιά
κάντη να μην πονάει...

(c) Μαριαλένα, 21/05/2006 (Το μόνο που θα θελα απόψε ήταν να μαι στην αγκαλιά του)

Παρασκευή, Μαΐου 19, 2006

Στη παραζάλη του μεσημεριού

Image Hosted by ImageShack.us

Ήθελα να μασταν μαζί στη παραζάλη του μεσημεριού,
και να μου χαϊδεύεις τα μαλλιά ξανά και ξανά,
αργά και ηδονιστικά.

Ήθελα να με πάρεις αγκαλιά, μια μεγάλη αγκαλιά
που θα χωρά και τους δυό μας
και θα ναι μεγάλη όσο και η αγάπη μας!

Ήθελα να κοιταζόμαστε στα μάτια και
να μεθάμε με το άρωμα του πάθους μας
ακουμπώντας τα χείλη στο σώμα μας!

Ήθελα να ακούσω την ανάσα σου να μιλά,
ξανά και ξανά, στις αισθήσεις μου
και να συντονίζομαι με τους χτύπους της καρδιάς σου!

Ήθελα να μονογράψω στον έρωτά σου τη σφραγίδα μου
τη μοναδική και απόλυτη παραδοχή πως σου ανήκω,
αγάπη εσύ εκφρασμένη στη στιγμή που όλα γίνονται ΈΝΑ!

Image Hosted by ImageShack.us

(c) Mαριαλένα, 19/05/2006

Τρίτη, Μαΐου 16, 2006

Η ανάπαυση του πολεμιστή

Ο πολεμιστής ακούμπησε τα όπλα του χάμω
και σωριάστηκε δίπλα τους αποκαμωμένος.
Ο δράκοντας δεν είχε ακόμα νικηθεί
και ούτε επρόκειτο, εκτός και άν...

Ο πολεμιστής σκούπισε τον ιδρώτα του.
Ήταν συνηθισμένος στην αναμέτρηση,
σχεδόν όλη του τη ζωή.
Αυτός και ο δράκος, σε μια μάχη άνιση.

Ο πολεμιστής θυμήθηκε τις τελευταίες μέρες
πως έφτασε μέχρι τα έγκατα της γης
για να μάθει πως να κερδίζει κάποιες άλλες μάχες,
αλλά αυτήν με τον δράκοντα δεν ήξερε ακόμα πως.

Ο πολεμιστής πήρε μια ανάσα κοφτή και γρήγορη,
νομίζοντας για μια στιγμή πως έβλεπε δράκους τριγύρω
ζωντανούς και φανταστικούς, έτοιμους για μάχη.
Φοβήθηκε τότε πολύ και έκλεισε τα μάτια μήπως χαθούν.

Ο πολεμιστής έσκυψε μήπως αν σηκωνόταν θα του επιτεθούν.
Σε μια στιγμή ένα χέρι πλησίασε το κορμί του απρόσμενα.
Ήταν η πριγκηπέσσα που τον πήρε αγκαλιά και τον χάιδεψε
και τότε ο πολεμιστής έκλαψε με την ψυχή του γι' αυτά που ένιωθε.

Η λύτρωση από τους δράκοντες δεν είχε έρθει ακόμα, τι ειρωνεία!

(C) Μαριαλένα, 16/05/2006 (όταν ένα παραμύθι γίνεται πραγματικότητα)

Μέθεξη

Image Hosted by ImageShack.us
Reflections on Heraion Lake, photo by Marialena & Serenity, 2006

Μες τα γαλήνια νερά της λίμνης της ψυχής μου
καθρεφτίζομαι,
ωσάν το όρος που αντίκρυσα με δέος τότε.
Ψυχή μου θυμάσαι?

Γρανίτης και νερό σε ένα μόρφωμα,
συνδιασμός παράξενος μα την αλήθεια
αλλά και τόσο φυσικά δημιουργημένος.
Ψυχή μου θυμάσαι?

Ήταν τότε που Έρωτας πλημμύρισε το Είναι μου
για το Θείο, το Πανανθρώπινο, το Σύμπαν.
Τροφή εκ της σαρκός μου, ενέργεια αστείρευτη.
Ψυχή μου θυμάσαι?

Ω! τι συναίσθημα ήταν αυτό που με κατέκλυσε,
ρίγη διαπέρασαν ολόκληρο το σώμα,
ανακαλώντας μνήμες αιθερικές και αιώνιες
Ψυχή μου, αυτό δεν χρειάζεται να πω αν το θυμάσαι!

(c)Μαριαλένα, 16/05/2006 (διαβάζοντας τον Έρωτα του Κώστα Φωτεινού, απόγευμα Δευτέρας)

Δευτέρα, Μαΐου 15, 2006

Το βίωμα

Image Hosted by ImageShack.us
Fields of Gold, photo by Sharon Rogers

Εκεί που ησυχάζει ο νους,
οι σκέψεις σαν σε σύννεφο
προβάλλουν, ταξιδεύοντας
στο στερέωμα της μη ύπαρξης.

Εκεί λοιπόν ο Εσώτερος Εαυτός προβάλει
στο μαύρο πέπλο του υποσυνειδήτου,
που ορίζει και ορίζεται από
ένα μοναχά στοιχείο, τη πρόθεση.

Ο κόσμος γύρω σε σιγή, κινείται
ή μήπως όχι? Δεν έχει σημασία.
Εγκαταλείποντας την αγωνιώδη προσπάθεια
της επιβεβαίωσης, ξάφνου αναδύεται το Είναι.

Εικόνες πολύτροπες, πολύχρωμες εισβάλλουν
εκεί που μόνο οι σκέψεις κατοικούσαν πριν.
Κοίτα με, έγινα δελφίνι στα βάθη του ωκεανού
μετά ένα στάχυ σε χωράφι που χορεύει!

Τέλος, πουλί μεταμορφώθηκα θαρρώ
και να πετάξω πάνω από της γης τα μέρη.
Προσπαθώ, μα είναι η δύναμη του νου
που με βαστά καθηλωμένη σε μια θέση.

Όμως μια εσωτερική φωνή, φωνάζει μέσα μου
"Πέτα ψηλά, πέτα, απ' άκρη σ' άκρη"
και γω φτερά ανοίγω προς τον ουρανό
αέρα νιώθοντας και ουρανό στο βάθος.

Είμαι εγώ αυτά που γίνονται στον νου
εγώ αυτή με αυτά που διάλεξα να γίνω,
είμαι κομμάτι Φύσης και του Ουρανού
πλάσμα ανυπόστατο μαζί και αληθινό...

Είμαι το βίωμα που διάλεξα να ζήσω!

Image Hosted by ImageShack.us
Bottlenose dolpin, photo by Ralf Hicker

(c) Μαριαλένα, 15/05/2006 (περιγράφοντας ένα πρόσφατο βίωμα)

Παρασκευή, Μαΐου 12, 2006

Ελεύθερη πτώση

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι πετάμε
λίγο πιο πέρα απ' τον μακρυνό ορίζοντα,
στων οριζόνων τα ατέλειωτα χωράφια
κάπου κοντά στο μακρυά μα και το τίποτα.

Ας εξαντλήσουμε τα καύσιμα της πτήσης μας
και λίγο πριν τη συντριβή ας το σκεφτούμε,
άξιζε άραγε το απίθανο ταξίδι μας
ή ήταν πλάνη απ' το μυαλό καθορισμένη?

Λίγο μετά και λίγο πριν να ξεψυχήσουμε
εκεί που η μοίρα θα μας ρίξει το αεροσκάφος,
σώμα μονάκριβο ας μην το σπαταλίσουμε
και την υπέρβαση να κάνουμε στον βράχο.

(c) Μαριαλένα 12/05/2006 (απόγευμα Παρασκευής πετώντας στη γη)

σ.σ. Αυτό είναι το 70o ποίημα σε 2 χρόνια και συνεχίζω ακάθεκτη όσο υπάρχουν άνθρωποι, όσο υπάρχει έμπευση!

Νυχτερινό Ι

Πάρε με νύχτα πάρε με,
σκοτάδι σκέπασέ με
Πουλιά σιγάστε τη λαλιά,
Τη σιγαλιά να ακούσω…

Απόψε κλαίει ο ουρανός,
απόψε κλαίνε τ’ άστρα
Απόψε η αγάπη ξενυχτά,
Στης σκοτεινιάς τα αλώνια.

Φεγγάρι φέγγε από ψηλά
Το φως το φιλντισένιο
Και σεις θολά μου σύννεφα,
Τον ουρανό φωτίστε.

Άγγελοι να έρθουνε στη Γη,
Γλυκά να φτερουγίσουν
Μήνυμα να μου φέρουνε,
Αυτό που περιμένω.

Νύχτωσε νύχτα νύχτωσε
Και αποκοίμισε με,
Φέρε νερό, φέρε κρασί,
Σπονδή ευθύς να κάνω.

Ύπνο θε να χω ελαφρύ
Μ’ όνειρα στολισμένο,
Και συ κορμί με την ψυχή
Απάγκιο να βρείτε.

© Μαριαλένα, 11/05/2006

Πέμπτη, Μαΐου 11, 2006

Θέλω να πετάξω!

Image Hosted by ImageShack.us

Μάτια μου μελαγχολικά, ολόλευκά μου μάτια.
Μάτια απλανή μα και μαβιά, στ' άπειρο καρφωμένα,
τι ατενίζετε εκεί που η κεφαλή σας κλείνει?

Ζωή που έζησα θαρρώ, ζωή σαν εφιάλτη,
σαν ένα πουλί, λευκό πουλί, ένα άσπρο περιστέρι,
που πάνω στο δέντρο κάθεται μονάχο του και κλαίει.

Μονάχο σου γιατί είσαι εκεί, σκυφτό, μαραζωμένο?
Πέτα ψηλά, πέτα μακριά, με τα φτερά σου τα γερά,
που η φύση σου χει δώσει.

Χρόνια περάσανε πολλά χωρίς να καταλάβω,
αν να πετώ γεννήθηκα ή στο κλαδί να μένω.
Τώρα δεν ξέρω να πετώ, νέο είναι αυτό για μένα.

Άνοιξε τα φτεράκια σου, ίσια απ' άκρη σ' άκρη,
σήκωσε τα χέρια σου ψηλά και στάσου στα δυό πόδια.
Κοίτα μακριά, πολύ μακριά και πέτα στον αέρα!

Να καταφέρω λες μπορώ σαν το πουλί να γίνω,
με τα φτερά μου να πετώ στου ουρανού τα πλάτη
ή να καθήσω εδώ ξανά πάνω σ' ένα κλαράκι?

Δες σε σαν ήδη σε τροχιά στα πέρατα του κόσμου,
εσύ μονάχα το μπορείς αν θέλεις να πετάξεις.
Φόβος να μην σε συγκρατεί ούτε και μαύρες σκέψεις!

Κοίτα με στέκω στο κλαρί έτοιμος να πετάξω,
το χάος δεν τ' αρνήθηκα μα τώρα δεν φοβάμαι.
Μπορώ να φύγω απ' εδώ, άλλη ζωή για να βρω...

Image Hosted by ImageShack.us

(c) Μαριαλένα, 11/05/2006 (sometimes you feel like flying all the way up to the sky...)

Τρίτη, Μαΐου 09, 2006

Μικρό ερωτικό VI "Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ"

-Πάρε με αγκαλιά, φοβάμαι!
-Γιατί?
-Φοβάμαι σου λέω, κράτα με σφιχτά.
-Γιατί?
-Ότι δεν μ' αγαπάς, αυτό φοβάμαι.
-Γιατί?
-Σε θέλω και συ φεύγεις μακριά, γι'αυτό!
(...)
-Δεν θέλω να σε πληγώσω...
-Δεν θέλω να με πληγώσεις...
(...)

(c) Μαριαλένα, 09/05/2006 (όταν ο ήλιος της αγάπης δεν ζεσταίνει τη ψυχή)

Δευτέρα, Μαΐου 08, 2006

Το ταξίδι του Ήλιου

Image Hosted by ImageShack.us
photo by Webshots

Ο ήλιος βγήκε στο σεργιάνι
τις πληγές καρδιάς να γιάνει
και να σβήσει τις φωτιές
που μου άναψες σαν χθες.

Ο ήλιος βγήκε στο κατώπι
θάλασσες, βουνά και τόποι
πέρασαν απ' τις αχτίδες
για να δουν πότε με βρήκες.

Ο ήλιος έλαμψε στη πλάση
μήπως και με έχεις ξεχάσει
και μ' αφήνεις μοναχή
μες στης πόλης τη βοή.

Ο ήλιος πέρασε και είδε
του μυαλού μου τις παγίδες
και έκαψε τυφλές ελπίδες,
γι' αυτόν που δεν τον είδε!

(c) Μαριαλένα 08/05/2006

Πέμπτη, Μαΐου 04, 2006

Η ψυχή του Σαμουράι

Image Hosted by ImageShack.us

Καθώς ο ήλιος εκρυβόταν στον ορίζοντα
καλπάζων ήλθε στην αυλή ο Σαμουράι.
Πέρασαν μήνες που χε φύγει για τον πόλεμο,
και τώρα γύριζε στου Άρχοντα το σπίτι.

Επάνω στ' άλογο εβάδιζε αμίλητος,
σκέψεις πολλές δεν είχε πια μες το μυαλό του,
μόνο το χρώμα των μαλλιών της τον πλημμύριζε
κι αυτό το είχε πάντοτε σαν φυλακτό του.

Image Hosted by ImageShack.us

Νύχτα εσκέπαζε του ουρανού το πάπλωμα
κι εκείνος βρέθηκε στου Άρχοντα το χώρο.
Νίκη τρανή να προμηνύσει ήθελε
και το πρωί θα έφευγε για το πεδίο της μάχης.

Όταν τελείωσε και σήμανε η έξοδος,
πήγε στα δώματα ο ύπνος να τον πάρει.
Μα ξύπνιος ήτανε σαν πήδηξε στα πόδια του,
τη πόρτα άνοιξε και εχάθη στο σκοτάδι.

Image Hosted by ImageShack.us

Σε λίγο έφτασε στης γκέισας το μέγαρο
το ρόπτρο έκρουσε στη πόρτα της εισόδου,
κι η πόρτα άνοιξε για να δεχθεί στα εσώτερα
αυτόν που τόσο λαχταρούσε να εισέλθει.

Εκείνη κείτονταν στο πάτωμα κοιμόμενη
δεν είχε ακούσει ούτε χτύπο, ούτε ανάσα,
μα με μιας τον ένιωσε να σκύβει στο προσκέφαλο
και χάδι απλώχερο να ρέει στα μαλλιά της.

Image Hosted by ImageShack.us

"Καλή μου γύρισα και ήλθα να ανταμώσουμε"
είπε εκείνος μοναχά πριν τη φιλήσει,
κι εκείνη έκπληκτη τα μάτια της μισόκλεισε
και αφέθη στο άγγιγμα του ποθητού αφέντη.

Εκεί λοιπόν στο μισοσκότεινο δωμάτιο
εκεί, εκείνος έκανε έρωτα σαν πρώτα,
τη σάρκα αγγίζοντας τη τρυφερή της γκέισας
και πόθο εγείροντας στο φλογερό κορμί του.

Image Hosted by ImageShack.us

Ρυθμός αστείρευτος κυρίευε το είναι τους,
πάθος ασύλληπτο στα μάτια διαφαινόταν
καθώς η θάλασσα της ένωσης τους έμοιαζε
με κάτι ατέλειωτα υγρό και ιδρωμένο.

Έρωτας ήταν το λοιπόν αυτό που ένιωθε,
έρωτας πέρα από κάθε αμφιβολία,
όταν με ρίγος μια πνοή μέσα της άφηνε
κι εκείνη έγειρε με μιας στην αγκαλιά του.

Image Hosted by ImageShack.us

"Θα φύγω τώρα κι ας μην θέλω να χωρίσουμε",
είπε σε κείνη όταν κίνησε να φύγει,
Φεύγω, μα μονάχα εσένανε θα σκέφτομαι
σαν τη πηγή που το νερό της αναβλύζει.

Έξω εχάραζε στου ορίζοντα τα όρια,
νύχτα και μέρα δισδιάκριτα ακόμα
κι εκείνος φίλησε τα χείλη που τον δρόσισαν
και μια ψυχή άφησε τότε, εκεί στο δώμα.

Image Hosted by ImageShack.us

(c) Μαριαλένα, 04/05/2006, (γιατί μπορεί κάποτε να ήμουν κι εγώ Σαμουράι...)

Τρίτη, Μαΐου 02, 2006

Στο ναό της Ήρας της Ακραίας

Image Hosted by ImageShack.us
photo by Serenity (c)2006

Αρχαίες πέτρες εσείς μοναδικές και αυθύπαρκτες,
απόδειξη της ύπαρξης του Θείου
εις τους αιώνας των αιώνων,
προσκυνώ σας!

Εις τον ναό της Ήρας της Ακραίας
σας συνάντησα,
να στέκετε ορθές σε πείσμα των καιρών,
των δύσκολων, των αιμοβόρων.

Βροχή πλανόταν στον αέρα,
βροχή σαν κείνες που νοτίζουν τη ψυχή
σαν σουρουπώσει.
Και σεις εστέκατε ορθές σε πείσμα όλων!

Ξάφνου μια νύμφη εμφανίσθηκε στ'ορίζοντα,
στάθηκε ορθή και υπερήφανη στο κέντρο
συντρίμια γύρω μα κείνη εφωτίζονταν
από το Φως το εξώκοσμο, στο σώμα της τριγύρω!

Τότε η ματιά μου εσταμάτησε στο είδωλο,
Αρχαία Κόρη καθώς έμοιαζε να είναι
Κοίταξα και τον ουρανό που σκίστηκε,
ακτίνα ήλιου καθώς έριχνε σε εκείνη.

Ήτανε βλέπεις θέαμα ασυνήθιστο
μορφή γυναίκας να προβάλει στα συντρίμια,
μα ήλθε και έφυγε για να αποδείξει κάποτε
πως η ίδια ήτανε ιέρεια στο χώρο!

(c) Μαριαλένα, 02/05/2006, (αφιερωμένο στη Βασιλική, έναν ξεχωριστό άνθρωπο)