Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 29, 2006

ΑΠΡΟΟΠΤΑ

Image Hosted by ImageShack.us
picture: The twilight goddess

Παράξενα της νιότης χρώματα κι αρώματα,
παράξενα καραδοκούν μπροστά μου
καθώς η πλάση έβαλε το πορφυρό της φόρεμα
κι εχάθηκαν τα πάντα απ' τη ματιά μου.

Αλλιώτικες οι μουσικές που παίζουνε
ηχούν κι ας η σιωπή μόνο κραυγάζει
στα κύματα του νου απλά σκορπίζονται,
εκεί που η φαντασία οργιάζει.

(c) Marialena, 28/09/2006

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 26, 2006

Το Γιατί

Θα μπορούσα να ντύσω τη μέρα με χίλια χρώματα,
ίσως και να φορέσω ένα φωτεινό χαμόγελο
για να την υποδεχτώ.

Θα μπορούσα...

Να φορέσω στη πλάση πολύχρωμες κορδέλες,
και όμορφα τραγούδια να συνθέτουν
της μελωδίας μου το μοναδικό της τέμπο.

Θα μπορούσα...

Να λάμπουν τα μάτια μου από τη χαρά της ζωής
μονάχα να φανταστείς,
καθώς ο καθρέπτης αντανακλά το είδωλό μου.

Θα μπορούσα...

Μα εγώ διαλέγω να αφήσω τα στολίδια παραπέρα,
άλλη είναι η ώρα που θα ρθουν να ζωντανέψουν,
έτσι το διάλεξα και έτσι θα το κάνω.

Για τώρα μοναχά μια λέξη υπάρχει "Το Γιατί?"
παντού και πάντα, εντυπωμένο στη ψυχή μου
αυτό ζητάω και σ'αυτό θα επιμείνω.

(c) Μαριαλένα, 26/09/2006 (γιατί απλά δεν υπάρχει γιατί...)

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 23, 2006

Απόψε...

Απόψε θα σε νιώσω εδώ κοντά μου,
ανάσα μου εσύ, παρηγοριά μου
και μια φορά ακόμα θα κρατήσω,
τα μάτια ανοιχτά, να σε κοιμήσω.

Απόψε θα σε πάρω αγκαλιά μου,
ανάσα μου εσύ, παρηγοριά μου
και τα μαλλιά σου απαλά θε να χαϊδεύω,
καθώς λογάκια τρυφερά θα σου προφέρω.

Απόψε δεν θα σκέφτομαι το αύριο,
αυτό το άγνωστο, το τόσο άγριο,
μα θα μετράει το κάθε μας λεπτό για δύο,
σαν να μην τέλειωσε το κάθε τι μ΄ ένα αντίο.

Απόψε θα σε βλέπω στο κρεβάτι μου,
αγάπη μου, μωρό μου και γινάτι μου
και θα νομίζω πως έτσι φέγγουνε τα άστερια,
όταν θα σε κρατώ τρυφερά στα δυό μου χέρια.

(c) Marialena, 23/09/2006

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 20, 2006

Δεν θέλησα να μ' αγαπάς

Δεν θέλησα να μ'αγαπάς,
καπνούς φωτιάς σου άναβα
για να μεριάσεις στη γωνιά
και πίσω μου να φύγεις.

Δεν θέλησα να εμπλακώ,
στου παραλόγου το σκοπό,
μα έλα που δεν άντεξα καιρό,
την τρέλλα να αγγίξω.

Δεν θέλησα να σου δωθώ,
ό,τι και αν έκανες γι' αυτό
πικρό παιχνίδι σαν κρυφτό,
έπαιζα με το μέσα μου.

Δεν θέλησα να μ' αγαπάς,
μικρέ υπέροχε φονιά,
για να μπορώ να αντισταθώ
σε αυτό που μου συνέβαινε.

Image Hosted by ImageShack.us
picture by www.queenofwords.com

Δεν θέλησα να σου κρυφτώ,
βγήκα μπροστά στο μακελειό
και τώρα ήλθε η σειρά,
το αίμα να πάρεις πίσω.

Και γύρισα γονυπετής,
σε προκαλούσα να αμυνθείς
και της αγάπης τη πνοή
με μαχαιριά να σβήσεις!

Και έπεσα έτσι στο κενό,
με έσπρωξες δίχως γυρισμό
και ας πίστευα για μια φορά,
πως η αγάπη υπερνικά.

(c) Marialena, 19/09/2006

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 19, 2006

Παιδί στη βροχή

Κοίτα πως η βροχή με έντυσε με πλουμιστές σταγόνες,
Κοίτα πετράδια λαμπερά, κοίταξε γοητεία,
Σαν περπατώ κι ακροβατώ στο βρόχινο τοπίο.

Κοίτα ξανάγινα παιδί, χωρίς σκοπό, χωρίς ντροπή,
Να τριγυρνώ μες τη βροχή, τα όνειρα να πιάσω.
Κοίτα, δεν είναι εκπληκτικό που τώρα πια κι εγώ μπορώ,
Χωρίς στολή, χωρίς μορφή, τη μάσκα να πετάξω!

Κοίταξε, έπιασε βροχή, φεύγω από δω, πάω εκεί,
Πάω μακριά και όπου βγει, εγώ μονάχη στη βροχή,
Τις χίμαιρες να πιάσω…

© Μαριαλένα, 18/09/2006

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 17, 2006

Η Πρώτη Βροχή

Σαν τις σταγόνες της Βροχής
Στο δέρμα μου επάνω,
Τόσο απαλές και άγουρες
Σε αισθάνομαι να αγγίζεις.

Σαν του Ουρανού τα δάκρυα
Που πέφτουνε στη γη,
πως πάντα απορώ που χάνονται
Μετά την επαφή.

Και σαν το Χώμα το στεγνό
Ζητώ να με δροσίσεις,
Με ένα φιλί, με μια σταλιά,
Τη μοναξιά να σβήσεις.

Μα η Βροχή δεν είν’ καημός
Δεν είναι μετερίζι,
Είναι μια ανάσα που ένιωσα,
Πριν η Αυγή ορίσει.

© Μαριαλένα, 17/09/2006 (στη πρώτη βροχή του φθινοπώρου σήμερα, αφιερωμένο!)

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 14, 2006

Ανόητη Καρδιά (Foolish Heart)

Image Hosted by ImageShack.us

Ανόητη που ήσουν καρδιά μου, ανόητη,
που πίστεψες πως με ένα του χάδι πάλι,
θα άναβε της αγάπης το προσάναμα.

Ανόητη και απτόητη για να πονέσεις,
ήσουν καρδιά μου, ανόητη,
γιατί αυτό που έχεις μέσα σου το κρύβεις.

Δείξε επιτέλους τι σημαίνει ν' αγαπάς,
δείξε αυτό που από πάντοτε φυλούσες,
δείξτο και μάθε στη ζωή να περπατάς,
δίχως τα αγκάθια που πατάς να σε πονούνε.

Ανοήτη, μικρή και άπονη καρδιά,
δεν σου αξίζει να την νιώσεις την αγάπη,
όχι έτσι όπως το κεφάλι σου χτυπάς,
σαν αισθανθείς πως κάτι μέσα σου ριγούσε...

(c) Marialena, 14/09/2006 (γιατί η αγάπη πονάει και πάλι... μέχρι πότε?)

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 07, 2006

Dancer in the dark

Here I stand all by myself,
just like in a dream,
the dark has come for good,
in perfect awe of it all.

Seems I am becoming a dancer in the dark,
a creature of my own, a fantasy!


Here I find the way to the door,
that leads me back to where I started from.
The sights and sounds call out my name,
there's no-one to blame for the ecstacy!

Image Hosted by ImageShack.us
Dancing In the Dark painting by Liesbeth Johnson

Here I lie, half conscious, half torn,
I am calling out for more, in a strange silence.
The sweet music that I hear has ceased to cry for love,
I have to look inside to find it.

Here I am again, in no man's land, in utopia.
I cross the Rubicon, I dive into deep,
I fall myself asleep, only to wake up next
dancing for the moon, a creature so unreal!

Seems I am becoming a dancer in the dark,
a creature of my own, a fantasy!


(c)Marialena, 07/09/2006 (here's one for the full moon rising high tonight)

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 06, 2006

Μητέρα Γη

Άνοιξε την αγκαλιά σου Μητέρα Γη,
μητέρα εσύ των Πάντων και δέξου με.

Παιδί από τα σπλάχνα σου γεννήθηκα
Μητέρα Γη, σε σένα θέλω να γυρίσω.

Μάνα, μητέρα, μανούλα δέξου με,
σαν κάτι που δεν έφυγε ποτέ από κοντά σου.

Άσε με να ριζώσω μέσα σου, άσε με να χαθώ,
εκεί που όλα ξεκίνησαν και όλα καταλήγουν.

(c) Marialena, 06/09/2006

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 05, 2006

Παράθυρο στον κόσμο

Image Hosted by ImageShack.us
picture by Marialena, 2006

Μπρος στο κλειστό το παράθυρι στέκω βουβή,
τι ώρα να ναι και τι μέρα δεν με νοιάζει,
κοιτώ τον κόσμο να διαγράφεται μπροστά
και το παράθυρο κλειστό να με εμποδίζει.

Δεν είναι τίποτα να φτάσω την λαβή,
λίγο πιο πέρα δείχνει να ναι άλλο σύμπαν,
μα με βολεύει τούτη εδώ η μοναξιά,
γιατί νομίζω πως είναι ο κόσμος ο δικός μου.

Μα δεν αντέχω, κάποτε το προσπερνώ
και το ανοίγω για να μπει φρέσκος αέρας.
Όμορφα νιώθω, μα δεν ξέρω να χαρώ
για το μικρό μου αυτό άλμα παραπέρα.

Πέρασε η μέρα, έφτασε η νύχτα αυτή
και το παράθυρο ορθάνοικτο μου μοιάζει.
Ξημέρωσε, βγήκε ο ήλιος την αυγή
και γω με μιας κλείνω απέξω ό,τι αλλάζει.

Πανικοβλήθηκα, δεν ξέρω το γιατί,
έμαθα βλέπεις να κοιτάζω από μέσα,
και τώρα που βγήκα λίγο έξω στον Νοτιά
την αίσθηση τη δυνατή την ξεγελάω.

(c) Marialena, 05/09/2006

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 04, 2006

Tempest (καταιγίδα)

Image Hosted by ImageShack.us
storm-rain-rainstorm-at-sea-seen-from-boat-returning-from-Turtle-Island-Zante-Greece-picture by JR

Παίρνεις μια βάρκα με κουπιά, ξανοίγεσαι και φεύγεις.
Όλα καλά θα πάνε λες, χωρίς γιατί να ξέρεις.

Κι έξαφνα, ο κεραυνός καραδοκεί και οι αστραπές βροντάνε.
Δεν το υπολόγισες αυτό, πίστευες πως ήταν ψέμα.

Κι όμως, σταγόνες της βροχής ήλθαν για να σε βρούνε.
Καταμεσής στο πέλαγο, σε μια βαρκούλα μόνος.

Κι ήσουν εκεί, κι ήσουν εσύ, που τον καιρό αψηφούσες.
Μες σ'ένα καρυδότσουφλο, πάλευες να επιπλεύσεις.

Ω, Θεέ μου, τι σου συνέβαινε και τι συνέπειες είχε!
Να ξερες πως θα ξέφευγες, απ' τη μανία της φύσης.

Και τότε παραδέχτηκες την εύθραυστή σου φύση,
καθώς βρεχόσουνα πολύ, απ' της βροχής τον όγκο.

Και η βροχή σε άφησε για λίγο να στεγνώσεις
και κάθιδρος να προσπαθείς εις την στεριά να φτάσεις.

(c) Marialena, 04/09/2006

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006

Στο ξέφωτο

Έλα να με βρεις, εκεί στο ξέφωτο,
θα χω τη πλάτη μου στραμμένη, μα θα με καταλάβεις.
Τον ήλιο θα χω αντίκρυ μου να λάμπει
και να φωτίζει της ψυχής μου τα αδιόρατα.

Έλα να με βρεις, μετά από κόπο,
τον ίδιο πέρασα και γω για να ρθω εδώθε.
Άξιζε το περπάτημα στους πάγους,
στα βράχια η προσπάθεια να εξισορροπήσω.

Έλα να με βρεις, να γίνουμε ένα,
εσύ και γω, αδέλφια ίδιας μάνας.
Θα μαστε πλάσματα που ζούνε μονιασμένα
και της ζωής τις αγωνίες ξεπεράσαν...

(c) Marialena, 02/09/2006