Τρίτη, Αυγούστου 31, 2004

Μεταξύ Ουρανού και Γης

Θέλω να φτάσω στο δικό μου άστρο
που βρίσκεται κρυμμένο στα βάθη τ' ουρανού.
Στα σύννεφα θ' ανέβω κι ως τη Μεγάλη Άρκτο,
θα νιώθω την αγάπη μου να βρίσκεται παντού.

Τ' αστέρι του Βορρά θ' αναζητήσω
και θε να φτάσω ως τ' Αυγερινό,
μα ξέρω πως όταν τα μάτια κλείσω,
θα έρχεσαι στη σκέψη μου για να σ' ονειρευτώ.

Τ' ολόγιομο φεγγάρι θ' αγναντέυω
απ' του Ωρίωνα τ' αστερισμό,
σημάδι της ζωής που εγώ γυρεύω
μες το στερέωμα των πλανητών.

Μ' εφόδιο μονάχα την ελπίδα
θα διασχίζω τ' ουρανού τα πέρατα,
γιατί εκεί που θέλω εγώ να φτάσω
βρίσκονται της αγάπης τ' αφανέρωτα.

Μαριαλένα 31/08/2004

Σάββατο, Αυγούστου 28, 2004

Μικρό Ερωτικό ΙΙ (ή Ταξίδι στ' Αστέρια)

Μ’ άγγιξες μια νύχτα με πανσέληνο
Τότε που η πλάση είχε πέσει σε σιγή.
Μ’ άγγιξες και η καρδιά μου σκίρτησε
Που μ’ ένα σου χάδι ένιωσε πάλι ζωντανή.

Μ’ άγγιξες και τα χείλη σου με πόθο φλογισμένα
Ακούμπησαν τη σάρκα μου σαν νάτανε γυαλί,
Που ράγισε απ’ το πάθος τους όταν τ’ ευλογημένα
Εχάϊδεψαν το σώμα μου χωρίς καμιά ντροπή.

Σ’ άγγιξα κι αναστέναξες όταν τα δυό μου χέρια
Τυλίχθηκαν στο στήθος σου ψάχνοντας ηδονή,
Όμοια με κείνη που θαρρώ θα έφθανε στ’ αστέρια
Αν άφηνα να εκφραστούν σαν να χανε φωνή.

Σ’ άγγιξα και τα μάτια μου έψαχναν μια αλήθεια
Πίσω απ’ την ανάσα μας που κείτονταν καυτή,
Όταν οι δυό ενωθήκαμε ωσάν τα παραμύθια
Που έρχονται οι άγγελοι ξανά πάνω στη γη.

Μαριαλένα 13/07/2004

Το Καράβι

Ένα καράβι μοιάζει να ΄ναι το κορμί μου
Όμοιο σαν κείνα που δεν ταξίδεψαν ποτέ.
Στέκει μονάχο του στου λιμανιού την άκρη,
Αναπολώντας δόξες και θύμησες παλιές.

Τρέμει στο άκουσμα «το πλοίο της αγάπης»
Όνομα τέλειο γι’ αυτό που ήταν χθες…
Κι όπως αφήνει να κυλήσει ένα δάκρυ
Έρχονται αυτόματα συγκινήσεις δυνατές.

Θέλει τον καπετάνιο του να πιάσει το τιμόνι
Κι ολόγυρα οι μούτσοι του να βγάζουν το σχοινί,
Εκείνο που το κράταγε με ήλιο, βροχή και χιόνι
Να φύγει απ΄ τη θέση του, να πετάξει σαν πουλί.

Άξαφνα ένα άγγιγμα το ξύπνησε απ’ τη λήθη
Κατάσταση που βόλευε να μένει στη σιωπή.
Είναι ο καπετάνιος του που σαν στο παραμύθι,
Επέστρεψε στη θέση του να δώσει νέα ζωή!

Μαριαλένα, 01/07/2004

Χαράματα

(ΕΙΔΑ ΑΛΛΙΩΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ)

Με πήρανε τα κλάματα,
όταν βαθιά χαράματα έφυγες απ’ το σπίτι
Δίχως μια λέξη να μου πεις,
ούτε και ν’ αντισταθείς στο μάταιο καρδιοχτύπι.

Με πήρανε τα κλάματα,
όταν αργά κατάλαβα τα ψεύτικα φιλιά σου,
γιατί ήταν ήδη αρκετά αυτά που είχα στη καρδιά
και έψαχναν παραλήπτη.

Ο πόνος δίχως δάκρυα, όμοιος με τη φυγή σου
σκέπαζε την καρδούλα μου που στέκονταν βουβή,
και το παιχνίδι που παίζες με τη συνείδησή σου
σπίλωσε όλες τις στιγμές που πέρασαμε μαζί.

Τα κλάματα σταμάτησα όταν μια ηλιαχτίδα,
στην άλλη πλευρά τ΄ ουρανού πρόβαλλε λαμπερή,
σαν χάραζε ξημέρωμα και απ΄ τη πόρτα είδα
ότι κι η φύση έκανε τη δική της νέα αρχή.

Μαριαλένα 15/08/2004

Μικρό Ερωτικό (ή Εισαγωγή στη Ποίηση των Αισθήσεων)

Ήθελα κάτι να σου πω μα η σκέψη πελαγώνει,
Έτσι που ο νους μου χάνεται και τη καρδιά ματώνει.

Είναι τα τόσα αισθήματα που έχω φυλαγμένα,
Κι εσένανε περίμενα να δεις που ναι κρυμμένα.

Όταν σε πρωταντύκρισα ρίγησε η ψυχή μου,
Μια σκέψη μόνο έκανα «Θα σαι ποτέ μαζί μου?»

Τα μάτια έκλεισ’ άξαφνα κι άγγιξα το κορμί σου,
Έτσι θα έμοιζαν θαρρώ τα ουρί του παραδείσου…

Μαριαλένα 29/06/2004

Τέλος & Αρχή

Στον φάρο του Ηραίου θα σε βρω
Ν’ αντικρύζεις τ’ απέραντο γαλάζιο,
Σαν ανατέλλει της Σελήνης τ’ άστρο
Και συ να χάνεσαι στ’ απέραντο κενό.

Θα συλλογιέσαι της ζωής την ατραπό
Αυτή που σ’ έφερε σ’ αυτά εδώ τα μέρη…
Αραγε ήταν της ζωής μας τυχερό,
Να κρατηθούμε εδώ χέρι με χέρι?

Οι μέρες μας εχώρησαν νωρίς
Μα έφταναν να σε θυμάμαι πάντα
Σαν μια παλιά νοσταλγική μπαλάντα,
Που άγγιξε τα μύχια της ψυχής.

Η θάλασσα ας γιατρέψει τις πληγές
Που έγιναν στου χωρισμού την ώρα,
Τι κι αν πλέουμε σ’ άλλα καράβια τώρα,
Θ’ ανταμωθούμε στης πλάνης μας το λυκαυγές!

Μαριαλένα, 09/08/2004

Αλλάζω Σελίδα

Εδώ και τώρα
έφτασε η ώρα του χωρισμού.
Το φώς θα κλείσω
και σαν γυρίσω να είσαι αλλού.

Μοιάζουν τα χρόνια σαν καταιγίδα
Αυτά που πέρασα μες τη σιωπή,
Κρατώντας μόνο μια πυξίδα,
Να μη χαθώ απ’ τη βροχή.

Κι έκανα κίνηση να σου φωνάξω
«Μείνε εδώ, θέλω στοργή»,
εσύ όμως έφυγες πριν να αδράξω
το κρύο χέρι σου για μια στιγμή.

Έτσι λοιπόν εδώ και τώρα,
Εφτασε η ώρα της αλλαγής.
Το φώς θα κλείσω και σαν γυρίσω,
Θα ναι ξεκίνημα νέας αρχής!

Μαριαλένα, 28/07/2004

Μικρό Ερωτικό ΙΙΙ

Όταν η μοναξιά σου θα είναι απίστευτα μεγάλη,
Να μη με ψάχνεις μες του μυαλού τη ζάλη
- θα μαι εδώ!

Όταν τα βλέφαρα θα γέρνουν νυσταγμένα
Και η ψυχή σου θα με ζητά απελπισμένα,
- θα μαι εδώ!

Θα μαι εδώ για να θυμήζω πως υπάρχω
Δίχως τη πρόθεση του να νομίζεις ότι άρχω,
- μόνο γι’ αυτό!

Θα μαι εδώ ώσπου τα φώτα να χουν σβήσει
Και το μυαλό να αναζητά μια κάποια λύση,
- σαν φυλακτό!

Θα μαι εδώ για να σου λέω καλημέρα,
Οταν το σκοτάδι δώσει τη θέση του στη μέρα,
- γιατί σ’ αγαπώ!

Μαριαλένα, 26/07/2004