Μου λείπεις

Μου λείπεις όπως ο άνεμος καίει τα σπαρτά,
στα όνειρά μου της φρίκης
σε ασήμαντες σκέψεις, μικρά τρωκτικά,
ανάσας κοφτής παραλήπτης.

Μου λείπεις τη μέρα, σαν πάω στη δουλειά,
τα βράδυα που η νύχτα πλακώνει,
στου μυαλού μου τη πλάνη που γυρίζει ξανά
σαν του χρόνου το ανέναο στημόνι.

Μου λείπεις ερωτά μου, χαρά μου και φως
στης άδειας ψυχής τα κομμάτια
τι κι αν όπου γυρίζω σε βλέπω εμπρός,
να χάνεσαι μέσα απ' τα μάτια.

Μου λείπεις τραγούδι της καρδιάς μοναχό,
μελωδία αγάπης γραμμένη
κι όταν πιάνω την πένα με τρώει ο καϋμός
αν θα είμασταν ευτυχισμένοι...

Marialena, 08/12/2007 (κι αυτές τις γιορτές μου λείπεις-μέχρι πότε?)