Promises promises

image by flickr.com

Walking emptyhanded, brokenhearted,
all alone
in the darkest alley
in the biggest valley
on my own

Looking back at the time
that we met
bringing back the memories
we shared

Promises, promises
that was all we gained
promises, promises
nothing's left to spare.

Promises, promises
just destined to be false
like feathers spread away
when the wind blew hard
in case you ran out of luck

Marialena, 24/1/2008

Ο Μαύρος Καβαλλάρης

Τι κι αν σε άγγιξα μια νύχτα σαν σε όνειρο
όταν επρόβαλες μπροστά μου απαστράπτων
κι έναν χορό μου χάρησες αξέχαστο
τα σώματά μας τυλιγμένα μες το μαύρο.

Τι κι αν σ' αγκάλιασα σφιχτά μέσα στα χέρια μου
για να μπορέσω να σε νιώσω πιο κοντά μου
κι ήλθε στιγμή που ένα χάδι σου με ζέστανε
ξυπνώντας τη χαρά μέσα στην άδολη καρδιά μου.

Τι κι αν χωρίσαμε με ένα φιλί στο μάγουλο
όταν με κράτησες σφιχτά στην αγκαλιά σου,
τη κάπα φόρεσες και ανέβηκες στο άλογο
και χάθηκες μακριά κυνηγώντας τη σκιά σου.

Marialena, 20/1/2008

Σαν τριαντάφυλλο

Σαν τριαντάφυλλο κλεισμένο στο σεντούκι μου
που χα φυλάξει χρόνια πριν πολλά θυμάμαι
βρήκα ξανά την ηλιαχτίδα μες το διάβα μου,
τα στήθια ανοίγοντας να πάψω να φοβάμαι.

Σαν τριαντάφυλλο που έστεκε περήφανο
καλά κλεισμένο στο σκοτάδι το αιώνιο
με φύλλα εύθραυστα που σάλευαν ακίνητα
στου χρόνου αντίθετα την αμείλικτη τη μοίρα.

Σαν τριαντάφυλλο με χρώματα υπέροχα
μα και με αγκάθια να τυλίγουν το κορμί του,
μες το σεντούκι χέρι ανθρώπινο το έβαλε
και το ανακάλυψε μια νύχτα στο όνειρό του.

Marialena, 17/1/2008

Δείκτες του Χρόνου

Clock is ticking, image by www.gnn.gov.uk/

Ωρα την ώρα, λεπτό προς λεπτό,
στα αδράχτια του νου μου γυρίζεις
ζητώντας να ψάξω να βρω αφορμή
εικόνα του αγνώστου να γίνεις.

Μέρα τη μέρα, ανάσα μου εσύ,
περνώ στην αντίθετη όχθη
εκεί που ακόμα μου δίνεις ζωή
στου λογισμού μου το σταυροδρόμι.

Δείκτες του χρόνου που τρέχει εμπρός
νύχτες που στο ξημέρωμα σβήνουν,
κλείνω τα μάτια μου στέκεις ορθός
στο παραλλήρημα που μάταια πνίγω.

Marialena, 12/01/2008

Μικρό Ερωτικό: Πνοή

Μια τελευταία ανάσα αν έπαιρνα,
τελευταία στιγμή πριν πεθάνω
το όνομά σου στα χείλη θα ψέλλιζα
σαν κλαδί να πιαστώ από πάνω.

Μια τελευταία ματιά αν σου έριχνα
και αν γύριζα τον χρόνο πιο πίσω,
ίσως να διάλεγα να μην σε εγνώριζα
και τη καρδιά λαβωμένη να αφήσω.

Μια τελευταία στιγμή αν σε αντίκρυζα
τελευταίο δάκρυ πριν χύσω,
θα σου έλεγα τα χέρια σου άνοιξε
για να βρω μια αγκαλιά τη πνοή μου να αφήσω...

Marialena, 31/12/2007 (I miss you)

Πέντε το πρωί

Θέλω να ακούσω τη καρδιά σου να χτυπά,
στις πέντε το πρωί,
στα ξαφνικά,
σαν όνειρο μες του μυαλού τη ζάλη.

Θέλω να είμαι δίπλα σου εγώ
σαν άγγελος και όχι τιμωρός,
να σου χαϊδεύω τα μαλλιά μες το σκοτάδι
αποζητώντας την αγάπη σε ένα χάδι.

Θέλω να πάρεις σάρκα και οστά,
να πάψεις να μην υπάρχεις πουθενά
παρά μονάχα σε αναμνήσεις και οράματα,
της φαντασίας μου πληγή μες τα μεσάνυχτα.

Marialena, 25/12/2007 (αγάπη μου...)

Ταξιδιάρικο Πουλί

Fly away, image by www.lindabucklin.com

Σαν ταξιδιάρικο πουλί εχάθηκες στο διάβα μου
εικόνα εσύ πραγματική για μια στιγμή μονάχα
όπως αλλάζουν οι εποχές χωρίς να μας ρωτήσουν
κι όταν περάσει ο καιρός θα ψάχνεις να γυρίσεις.

Σαν τον αέρα του βουνού πέρασες από πάνω μου
μια κρύα νύχτα με χιονιά, φυσούσες μανιασμένος
και πως να ξέρω ότι εσύ έψαχνες για να φύγεις.
απ' του βουνού τη μια πλαγιά να φτάσεις ως την άλλη.

Σαν τη στιγμή που προσπερνά χάθηκες από μπρος μου
μην προλαβαίνοντας να δω ποιός είσαι και τι θέλεις,
άνθρωπος ήσουν ή πουλί έτοιμο να πετάξει
και έμεινα πίσω να κοιτώ να φεύγεις μακριά μου.

Marialena, 24/12/2007

Αν θα μπορούσα

Fairy Moon, painting by Jessica Galbreth

Αν θα μπορούσα,
να γίνω νεράιδα παντού να πηγαίνω,
ραβδάκι να έχω να προσφέρω καλό
παιδιά να μην κλαίνε, φοβούνται, πεινάνε,
εκεί που κοιμούνται να έρχομαι εγώ.

Αν θα μπορούσα,
χαρά να χαρίζω, καρδιές να γεμίζω
αγάπη που ψάχνουν αλλού για να βρουν,
με μια τους ανάσα, με μια επιθυμία
θα ερχόταν σε εκείνους αυτό που ζητούν.

Αν θα μπορούσα,
ειρήνη να φέρω, κακό να μην ξέρω,
τη γη που πονάει να γιάνω εγώ
παιδιά να μην κλαίνε, φωτάκια να καίνε,
γιορτή να σημάνει σε γη κι ουρανό.

Μarialena, 16/12/2007 (χρόνια πολλά, υγεία και καλή χρονιά)

Μου λείπεις

Μου λείπεις όπως ο άνεμος καίει τα σπαρτά,
στα όνειρά μου της φρίκης
σε ασήμαντες σκέψεις, μικρά τρωκτικά,
ανάσας κοφτής παραλήπτης.

Μου λείπεις τη μέρα, σαν πάω στη δουλειά,
τα βράδυα που η νύχτα πλακώνει,
στου μυαλού μου τη πλάνη που γυρίζει ξανά
σαν του χρόνου το ανέναο στημόνι.

Μου λείπεις ερωτά μου, χαρά μου και φως
στης άδειας ψυχής τα κομμάτια
τι κι αν όπου γυρίζω σε βλέπω εμπρός,
να χάνεσαι μέσα απ' τα μάτια.

Μου λείπεις τραγούδι της καρδιάς μοναχό,
μελωδία αγάπης γραμμένη
κι όταν πιάνω την πένα με τρώει ο καϋμός
αν θα είμασταν ευτυχισμένοι...

Marialena, 08/12/2007 (κι αυτές τις γιορτές μου λείπεις-μέχρι πότε?)