Don't ask me, image by David Nightingale @ www.cromasia.com
Μη με ρωτήσεις ποτέ μου αν εγέλασα,
σαν το παιδί που όλα έρχονται πηγαία,
όχι μια σύσπαση προσώπου ή μειδίαμα,
μα μια πλημμύρα αισθημάτων στον αέρα.
Να με ρωτήσεις όμως πόσο πολύ έκλαψα,
μέσα και έξω μου με δάκρυα διαμαντένια
είτε φαινόταν η σκοτεινιά μέσα στα μάτια μου
είτε βουβά θρηνούσα για όλα τα ωραία.
Ρώτα αν θες για κάθε τι το απόκοσμο,
ρώτα να μάθεις του εαυτού μου την αλήθεια,
μα μη ρωτήσεις με τι ρυθμό καρδιοχτυπώ,
γιατί απάντηση δεν θα βγει από τα στήθια.
Marialena, 30/10/2007
Τρίτη, Νοεμβρίου 20, 2007
Ρώτα με
Αναρτήθηκε από Marialena στις 11:33 π.μ.
Ετικέτες confessions, life
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Να γελάς πάντα,σου πάει καλύτερα....
Και "βγάλε την απάντηση απο τα στήθεια"...
Δεν είναι θέμα τι μου "πάει" καλύτερα, είναι θέμα πως κάποια πράγματα σε αυτή τη ζωή ό,τι και να λέω εγώ έχουν τη δική τους δυναμική, είτε μας αρέσει είτε όχι.
Η απάντηση θα βγει, στην κατάλληλη περίσταση και την κατάλληλη στιγμή.
Δημοσίευση σχολίου