Τρίτη, Νοεμβρίου 20, 2007

Ρώτα με


Don't ask me, image by David Nightingale @ www.cromasia.com

Μη με ρωτήσεις ποτέ μου αν εγέλασα,
σαν το παιδί που όλα έρχονται πηγαία,
όχι μια σύσπαση προσώπου ή μειδίαμα,
μα μια πλημμύρα αισθημάτων στον αέρα.

Να με ρωτήσεις όμως πόσο πολύ έκλαψα,
μέσα και έξω μου με δάκρυα διαμαντένια
είτε φαινόταν η σκοτεινιά μέσα στα μάτια μου
είτε βουβά θρηνούσα για όλα τα ωραία.

Ρώτα αν θες για κάθε τι το απόκοσμο,
ρώτα να μάθεις του εαυτού μου την αλήθεια,
μα μη ρωτήσεις με τι ρυθμό καρδιοχτυπώ,
γιατί απάντηση δεν θα βγει από τα στήθια.

Marialena, 30/10/2007

2 σχόλια:

panagiota είπε...

Να γελάς πάντα,σου πάει καλύτερα....
Και "βγάλε την απάντηση απο τα στήθεια"...

Marialena είπε...

Δεν είναι θέμα τι μου "πάει" καλύτερα, είναι θέμα πως κάποια πράγματα σε αυτή τη ζωή ό,τι και να λέω εγώ έχουν τη δική τους δυναμική, είτε μας αρέσει είτε όχι.

Η απάντηση θα βγει, στην κατάλληλη περίσταση και την κατάλληλη στιγμή.