Όπως το όνειρο προβάλλει το ξημέρωμα,
σαν την αυγή που απαλά το φως χαρίζει
μια σου λέξη, ένα του ματιού φανέρωμα,
φτάνει να έλθει και στα άσπρα να με ντύσει.
Παίξε Ορφέα μου τη λύρα στο στερέωμα,
Πες της να βγάλει μελωδίες και τραγούδια
Στείλτα μου όλα να με βρουν στης γης τα πέρατα,
Να τα έχω σύμμαχο στης μοναξιάς τη ρούγα.
Φτιάξε για μένα το τρυφερότερο νανούρισμα,
Κάντο να ακούγεται και να ημερεύει η πλάση
Κι έπειτα δέσε το εις του Ερμή τα πέδιλα,
Με το κηρύκειο στο χέρι να προφτάσει.
© Marialena, 25/09/2007
Links: The meaning of Lyra (ή αλλιώς τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτή τη ζωή...)
Παρασκευή, Οκτωβρίου 05, 2007
Λύρα του Ορφέα
Αναρτήθηκε από Marialena στις 11:02 π.μ.
Ετικέτες inspirational, metaphysics
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Μάλλον αυτό είναι και το νόημα της μουσικής: σύμμαχο να την έχουμε απέναντι στη μοναξιά.
Όμορφο ποίημα.
Καλώς σε βρήκα!
Καλώς όρισες! Η μουσική έχει αυτή τη μαγική ιδιότητα να μπαίνει στη ψυχή και να παίρνει τα σχήματα, τα χρώματα και τις μορφές που εμείς πλάθουμε με την φαντασία.
Να σαι καλά, να τα ξαναλέμε!
Δημοσίευση σχολίου