Παρασκευή, Μαρτίου 02, 2007

Αγάπη μου εσύ

Αγάπη μου εσύ
νεογέννητη,
ηλιογέννητη,
πορφυρογέννητη,

αχ, αγάπη μου εσύ

στου ανέμου τη μανία να μην χάνεσαι,
στου πολέμου τα πυρά μην ξοδευτείς,
στου κοσμάκη τη κακία να μην πιάνεσαι
και στου άπειρου το χάος μην ξεχαστείς.

αγάπη μου εσύ...

(c) Marialena, 22/02/2007

5 σχόλια:

bidibis είπε...

Ωραίο ποίημα. Ποιός το γραψε;

Marialena είπε...

Καλησπέρα και καλοσώρισες! Δικό μου είναι το ποίημα, όπως και όλα όσα διαβάσεις σε αυτή τη σελίδα.

Αναστασία είπε...

" Η αγάπη δεν είναι δάνειο,είναι δώρο "

Η αγάπη χαρίζεται,δώρο ψυχής,ανάσα ζωής...
Δεν είναι επιταγή με η χωρίς αντίκρυσμα
ούτε ψίχουλα πεταμένα να χορτάσουν ανασφάλειες
Η αγάπη όλο το "είναι" της δίνει
δεν ζητιανεύει την παρουσία
Ζει κι ανασαίνει,υπάρχει
δεν εκλιπαρεί την ανταπόδωση
Κυλάει σε καμπύλες τρυφερότητας
αγγίζει,φτερουγίζει,χρωματίζει
Δεν απαιτεί,δεν θυμώνει,δεν πληγώνει
Απλά είναι εκεί,υπάρχει κι ας μην την βλέπεις...

Δεν ζητιανεύω,δεν εκλιπαρώ,δεν απαιτώ..
ΑΓΑΠΑΩ

*Αναστασία*

panagiota είπε...

Αχ.....αγαπη!αγαπη!αγαπη!!!!!

Marialena είπε...

Ναι βρε Αναστασία μου συμφωνώ και πόσο χαίρομαι που το θέτεις έτσι. Μόνο που εγώ συγκεκριμένα ακόμα τη φοβάμαι την αγάπη, με δέος την αντιμετωπίζω λες και είναι κάτι έξω από μένα. Σιγά σιγά εξοικειώνομαι με το μαλακό. Έχεις δίκιο, σ'ευχαριστώ από καρδιάς!

@ Παναγιώτα: Γειά σου βρε παιδί των λουλουδιών, μπαίνει και η Άνοιξη σε λίγο, ποιός στη χάρη σου!