Τρίτη, Φεβρουαρίου 27, 2007

Λαβύρινθος

Ολόκληρο ταξίδι στα μάτια σου έκανα
και χάθηκα στις ατραπούς των τυμβορύχων,
καθώς τον μίτο που οδηγούσε στο σκοτεινό σου υπόγειο ξετύλιγα
για να βρω από που θα σε κερδίσω.

Μα ήταν το ταξίδι δύσκολο, γεμάτο από βράχια στη πορεία
και ο κόπος μου μεγάλος για να φτάσω,
εκεί που η καρδιά σου φυλαγμένη κοίτωνταν,
αφήνοντας πολλά στη φαντασία.

Ο άγρυπνος φρουρός εκεί στεκότανε,
όμοιος με μυθικό θα λεγα τέρας,
φόβο θαρρώ πως τον φωνάζανε
κι έστηνε καρτέρι κάθε μέρα.

Κι ήταν παρόμοιος με τον δικό μου φύλακα,
που κάποτε ζητούσα να με σώσει
κι όσο τον φώναζα να ρθει στο πλάι μου,
εκείνος έτρεχε για να μ' αποξενώσει.

Νόμιζα πως τον είχα διώξει μια νυχτιά,
τότε που παραδώθηκα σε σένα,
μα έλα που ήταν όμως ζωντανός
και ίδιος με τον φόβο του καθένα.

Τον φόβο σου στα μάτια κοίταξα,
όπως πρωτοαντίκρυσα εσένα,
είδα να σε κρατάει μέσα του δέσμιο,
ρουφώντας σου απ΄τη καρδιά το αίμα.

Τότε κραυγή μεγάλη έβγαλα
και χίμηξα για να τον εχτυπήσω,
"φύγε από μπροστά μου αποτρόπαιε" του φώναξα
και έπιασα σπαθί να τον συνθλίψω.

Όμως το τέρας πρόφτασε και σ' έβλαψε,
ημιθανής καθώς στεκόσουν εις το βάθος
και ένα ρόγχο προθανάτιο έβγαλες,
καθώς το σώμα σου σωριάζονταν πιο κάτω.

Όρκο μεγάλο τότε έδωσα,
το φόβο το δικό μου να νικήσω,
σαν από τον λαβύρινθό σου έφευγα,
αγάπη να μπορώ να διεκδικήσω.

(c) Marialena, 15/02/2007 (it's all coming back to me now, past and present stand the same)

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το νόημα του Λαβύρινθου, πρέπει να θυμηθεί
Οξύνονται οι αισθήσεις ψάχνοντας σημάδια χαραγμένα
Ποια η αλήθεια…ποιο το ψέμμα….
Ξέρει…γνωρίζει…

«μόνο με τη γνώση πολεμάς το φόβο»

τρέμει,έχει χαθεί το σώμα…μια σκέψη μόνο που μετεωρεί

«όταν ο φόβος σε κυριεύσει,άχρηστη σου είναι η γνώση»

οσμίζεται,ψαχουλεύει,της σπείρας το σχήμα ακολουθεί
στο κέντρο της να φτάσει,να δοκιμαστεί,
στου φόβου την φωτιά να μη λυγίσει ,
στις φλόγες της να λυτρωθεί,
να ξαναγεννηθεί
Να παλέψει,να ορίσει ό,τι εξανεμίζει την ψυχή του
του ουρανού το χρώμα να της δώσει,
φως κι αέρα για να ονειρευτεί...

Marialena είπε...

Πολύ όμορφα λόγια Αναστασία μου! ...να ξαναγεννηθεί, ναι να ξαναγεννηθεί, αφού περάσει μέσα από τις φλόγες του και καταφέρει να βγει αλώβητος και νικητής!

Μου δίνεις ερεθίσματα για να κάνουμε όμορφες κουβέντες έτσι. Να σαι καλά, σ' ευχαριστώ, Μαριαλένα

panagiota είπε...

Ειστε εξαιρετικες!!!!Ομορφα λογια,δυνατα συναισθηματα,ρομαντικες ψυχες!Ατομα που ξερετε να εκφραζετε την αγαπη που νοιωθετε,ακομα κι αν σας εχει πικρανει.
Ο λαβιρυνθος παντα εχει την εξοδο του και παντα υπαρχει η Αριαδνη και ο μιτος της,οπου υπαρχει ανοιδιοτελης αγαπη...
Την καλησπερα μου....

Marialena είπε...

Καλημερούδια σας κυρία μου και καλό μήνα! Ε, η Αναστασία μου έκανε ένα πολύ όμορφο δώρο με το να συμπληρώσει με τη δική της ματιά και τα δικά της λόγια τις σκέψεις μου! Εκεί βρίσκεται η ομορφιά, αν θέλεις του να μοιράζεσαι τέτοια πράγματα με τους άλλους! Καλός είναι και ο λαβύρινθος για τους μπλο(γ)καρισμένους Παναγιώτα μου...!

Ανώνυμος είπε...

http://anastasia.pblogs.gr/2007/02/
labyrinthos-stis-skepseis.html

Συμφωνώ πως ο Λαβύρινθος για τους
μπλο(γ)καρισμένους, μια χαρά είναι...
Τις τρομάρες τις βλέπουμε αργότερα...
:)

Marialena είπε...

Αχά! Είστε και εσείς αγαπητή μου λάτρης του λαβυρίνθου όπως βλέπω...

Εγώ τις τρομάρες που τις βλέπω κάθε τόσο και λιγάκι μπροστά μου, γιατρέ μου τι έχω?

Καλησπέρα και καλό μήνα! Μ.