Δεν θέλω να με δουν τα δυό σου μάτια,
να κλαίω ξενυχτώντας στα σκαλιά,
δεν θέλω να γυρίσουν να μου πούνε,
στα έλεγα εγώ από παλιά.
Δεν θέλω να ποτίσουν τη ψυχή μου,
με εκείνο το φαρμάκι το φρικτό,
δεν θέλω να κοιτάξουν ίσια πέρα,
ξεχνώντας με εμένα στο κενό.
Δεν θέλω να σου πω να μ' αγαπήσεις,
πως δεν ήτανε της μοίρας μας γραφτό,
μα μια ματιά ζητάω να μου ρίξεις,
πριν από τον τελευταίο ασπασμό.
(c) Marialena, 03/02/2007 (πρώτη απόπειρα για στίχους ρεμπέτικου τραγουδιού)
Τρίτη, Μαρτίου 13, 2007
Τα δυό σου μάτια
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Για πρώτη απόπειρα, μια χαρά σε βρίσκω...Συνέχισε!
:)
Που σαι βρε ψυχή μου εσύ τελευταία? Φαντάσου να το μελοποιούσαμε κιόλας τι ωραίο θα έβγαινε με τη φωνή της Μαριώς ή της Τσαλιγοπούλου για παράδειγμα...
Αφήνω την έμπνευση να με οδηγήσει σε επόμενες απόπειρες, όπως πάντα!
Δημοσίευση σχολίου