Πέμπτη, Ιουνίου 01, 2006

Λαίδη Μ.

Εκεί στο ξέφωτο, βαθιά μέσα στο δάσος
σε συνάντησα.
Νοτισμένη απ' τη βροχή που μ' ακολούθησε,
πριν να σε ανταμώσω.

Ήσουν εκεί και με περίμενες να έλθω,
ανάβοντας το τζάκι στη καλύβα.
Άνοιξα τη πόρτα, με υποδέχτηκες
και έβγαλα τα ρούχα να στεγνώσουν.

Οι φλόγες έκαιγαν σιγά μέσα στο τζάκι
και μεις καθόμασταν μπροστά να ζεσταθούμε.
Το χέρι σου άπλωσες εις το υγρό κορμί μου
και με συντάραξε το άγγιγμά σου.

Ξάπλωσα πάνω στο ανοιχτό πουκάμισό σου
χαϊδεύοντας το χνούδι στη κοιλιά σου.
Σε φίλησα κάτω από τον αφαλό
και έκανα να σε χαϊδέψω κι άλλο...

Εκεί καθήσαμε για ώρες που περνούσαν
μέσα στο χάδι, το φιλί και την κουβέντα.
Κοίτα, στέγνωσε πάνω μου η παλιά κουβέρτα
και τώρα θα την βγάλω για να βγω έξω.

Ολόγυμνη, τρυφερή λευκή μου σάρκα,
προβάλλεις κάτασπρη μέσα στο μαύρο δάσος.
Ξωπίσω μου έτρεξες κι εσύ με δίχως ρούχα,
για να με πιάσεις καθώς οι σταγόνες μ' έβρεχαν.

Στο ξέφωτο με πήρες αγκαλιά και
έρωτα μου έκανες αλάργα,
δύο σώματα γυμνά, δύο κορμιά,
που απ τη βροχή εφάνταζαν αγάλματα.

(c) Μαριαλένα, 01/06/2006, (εμπνευσμένη από τον Εραστή της Λαίδης Τσάτερλυ, του D.H. Lawrence)

4 σχόλια:

Gordon είπε...

Είστε παραγωγικότατη δεσποινίς :p
όμορφο...

ΥΓ. κάνε κάτι με το spam

Serenity είπε...

Απίστευτα ερωτικό...
Φοβερή η έμπνευση,
φοβεροί κι οι στίχοι!
:-)))

roidis είπε...

όμορφο. ζεστό.
μπράβο κορίτσι μου.

Marialena είπε...

Καλημέρες Παρασκευάτικες σε όλους σας!

@ Gordon: Καλοσώρισες και σ' ευχαριστώ για την επισήμανση. Τι ακριβώς συμβαίνει με το σπαμ, μπορείς να μου εξηγήσεις, γιατί εγώ δεν έχω αντιληφθεί κάτι? Θα με βοηθήσει πολύ η επισήμανσή σου.
Η παραγωγικότητα προκύπτει από την έμπνευση, τα ερεθίσματα και από αυτά δεν έχω παράπονο...LOL!

@ Serenity: Φαντάσου να είσαι εσύ η ηρωϊδα του ποιήματος, δεν είναι εκπληκτικό?

@ Ροϊδης: Αγαπητέ μου, εκτιμώ πολύ την άποψη και τις όποιες παρατηρήσεις που μπορεί να έχεις γιατί σίγουρα θα με βοηθήσουν να εξελιχθώ λογοτεχνικά και όχι μόνο.
Σ'ευχαριστώ για την ενθάρρυνση, η γνώμη σου είναι σημαντική. Σ'ευχαριστώ... ;-}}}}