Η θάλασσα μέσα μου

Γυναίκα εσύ, όμοια με θάλασσα,
μα την αλήθεια μου πόσο της μοιάζεις,
καθώς τα χρώματα γύρω αλλάζουνε
και συ στο διάβα της, θάλασσα μοιάζεις.

Γυναίκα εσύ, όσο κι αν πάσχισα
μόνο μια θάλασσα μέσα σου είδα,
τόσο απέραντη, τόσο μυστήρια,
που τέλος δέχτηκα αυτή τη μοίρα.

Γυναίκα εσύ, όμοια με θάλασσα,
θα λεγα είσαι μοναδική,
σαν του βυθού σου τη διαφάνεια,
καθώς προβάλλεις στη πέρα ακτή.

Γυναίκα εσύ, άλας και ύδωρ,
ζωή που φέρεις μέσα ζωή,
πνοή Θεού, μέγα το βάθος σου,
είσαι η θάλασσα, είσαι Εσύ!

(c) Μαριαλένα, 12/06/2006 (αφήνοντας τη ματιά να περιπλανηθεί στη θάλασσα...)