29 Night Spirits, image by Sabin Corneliu Buraga
Με δανεικό χιτώνιο στον ώμο μου,
μια κρύα νύχτα που χειμώνιαζε κινούσα
κόντρα στον άνεμο και τα στοιχειά της θάλασσας
καβάλα στ' άλογο το άγνωστο να φτάσω.
Με λιγοστά υπάρχοντα στην τσάντα μου,
μόνο με γνώμονα το όραμα της μέρας
βήμα το βήμα στης γης τα αχνοπατήματα
ιχνηλατούσα την πορεία μου μην χάσω.
Και στου βοριά το άγριο το φύσημα
και στου νοτιά τη λάβα στην ανάσα,
εγώ εκεί με σύντροφο το άτι μου
περνούσα ερήμος και στο άγνωστο τραβούσα.
Marialena, 26/10/2007
Τρίτη, Νοεμβρίου 06, 2007
Μοναχική Πορεία
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Τι χρειάζεται να γίνει γνωστό το άγνωστο?
Ενα χαμόγελο
Ενα άγγιγμα
ένα φιλί
Δύο άνθρωποι που αναπνέουν τον ίδιο αέρα κι ένα άλογο που ξαποσταίνει στο χορτάρι ψάχνοντας κι αυτό να βρεί το ταίρι του μέσα απο την άνοιξη που ανατέλλει.
Οι αγέρηδες κοπάζουν και η ζωή γεμίζει χρώματα!!!!
Πόσο όμορφα αναπνέει αυτές τις μικρές ανάσες γεμάτες αγάπη για τη ζωή, η ψυχούλα σου Παναγιώτα!
Θέλω να το πιστέψω, μα έρχονται φορές που οι πλάνες του μυαλού μου με οδηγούν πάντα σε μια Μοναχική Πορεία, μα θέλω να το πιστέψω...
Δημοσίευση σχολίου