Τρίτη, Μαρτίου 27, 2007

Φτερά αγγέλου

Image Hosted by ImageShack.us
Angel Wings

Ολάκερο ταξίδι έκανα μέσα στο είναι σου,
ψυχή μου εσύ και πάθος προδωμένο,
φτερά αγγέλου έβγαλα στο σώμα μου
και να πετάξω πρόφτασα με θάρρρος δανεισμένο.

Τη γη και τα ποτάμια εξερεύνησα
καθώς μετρούσα τις ανάσες πριν το τέρμα,
καθάριο ουρανό ενώ ονειρεύτηκα,
μες στα σκοτάδια όταν σμίγαμε παρέα.

Μα έγινες στο νου μου μια ανάμνηση,
ένα αντίο που δεν είπαμε στα ίσια,
καθώς το σώμα τη ζεστασιά σου έψαχνε
και η ψυχή τα δυό φτερά τα αγγελουδένια!

(c) Marialena, 20/03/2007

4 σχόλια:

Αναστασία είπε...

Πόσο σε νιώθω ψυχούλα μου,
να ήξερες...
Κι ας φοράω τα φτερά μου ακόμα
που με φέρνουν κοντά του ...
Κι ας μην έπαψα ακόμα να διανύω μ' αυτά τα ατελείωτα χιλιόμετρα που
μας χωρίζουν ...
Μόνο που τα δικά μου φτερά δεν είναι αγγέλου.Ξεδίπλωσα αυτά που είχα και κάποιοι προσπάθησαν να τσακίσουν μα δεν τα κατάφεραν ... Το θάρρος μου είναι αυτό που βρήκα μέσα μου όταν γνώρισα τα όριά μου
και έκανα την υπέρβαση ...
Κι επέλεξα να ζω μια κόλαση που μου χαρίζει στιγμές που κανένας παράδεισος δεν μπορεί να μου δώσει.
Κρατάω την ψυχή μου ελεύθερη, ζωντανή σε μια πορεία Αγάπης δίχως όρια. Πέρα από εγκλωβισμούς σε στερεότυπα άλλων για το πως "πρέπει" να είναι αυτή η Αγάπη ...

Marialena είπε...

Αναστασία μου,
διαβάζω και ξαναδιαβάζω το σχόλιό σου από χθες, μα κάτι με κράτησε να μην θέλω να στο απαντήσω ως τώρα. Είναι από εκείνες τις καταθέσεις της ψυχής που με πολύ σεβασμό και αγάπη ακούς τον άλλον και στο τέλος τον παίρνεις αγκαλιά, για το ξεγύμνωμα της ψυχής που έκανε για χατήρι σου. Και δεν λες τίποτα άλλο μετά, δεν χρειάζεται...

Ως Κριαρίνα και εγώ, πίστεψέ με πως στα ίδια μονοπάτια βαδίζω. Για την αγάπη ξεπερνάω πολλά όριά μου και το ξέρω μονάχα εγώ το πως και το γιατί. Ζήστο Αναστασία μου με όλο σου το είναι, ζήστο για σένα!!!

panagiota είπε...

Τα φτερα της ψυχης μας κανενας δεν μπορει να μας τα τσακισει!Η ιδια τα διπλωνει οταν φτασει στα ορια,η ιδια τα ξεδιπλωνει για να κανει την υπερβαση της!
Κι οταν η Αγαπη χωρις"πρεπει"θα χαραζει το μονοπατι της τα αγγελουδενια φτερα θα ανοιξουν για να την αγκαλιασουν!
Σας καλησπεριζω ευαιστητες ψυχες....

Marialena είπε...

Άντε πάλι, πιάνουμε αυτές τις κουβέντες που όρεξη να χουμε να τις κάνουμε με την ψυχή και τα φτερά της, είτε του αγγέλου είτε τα δικά μας...

Να μην πω κάτι παραπάνω Παναγιώτα μου, αφού και πάλι μίλησε η πείρα της ζωής, εγώ το κλοσσόπουλο κάθομαι στα αυγά μου και ακούω, όχι με τ' αυτιά αλλά με τη καρδιά!