Θεέ μου ρίξε βροχή,
βροχή πελώρια και δυνατή,
ρίξε να αστράψει απ' άκρη σ' άκρη,
να γίνει ο δρόμος ξανά γυαλί
Ρίξε αστραπές και καταιγίδες,
ρίξε χαλάζι τρομακτικό,
ρίξε νερό να πλημμυρίσει
ο τόπος έξω για ένα λεπτό.
Να βγω στο χάος και στον αέρα,
να βγω δίχως να φοβηθώ,
να νιώσω βρεγμένα τα μαλλιά μου
και να μην πάω να κρυφτώ.
Ρίξε Θεέ μου, ρίξε βροχούλα,
μη σταματήσεις τον χαλασμό,
κάνε τη γη να ξεδιψάσει
και εμένα να ψάχνω να Σε βρω.
(c) Marialena, 27/02/2007
Τρίτη, Μαρτίου 06, 2007
Ο Θεός της Βροχής
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Μου θύμησες κάτι που έγραψε
η Αλκυόνη Παπαδάκη."Ο Θεός
φτιάχνει κιόσκια για να τα
χαρίζει στους φίλους του,
μα ο ίδιος δεν κατοικεί εκεί"
Μου άρεσε πολύ αυτό που έγραψες ...
Καλησπέρα Αναστασία! Με αφορμή τη βροχή της περασμένης Τρίτης, γράφτηκε αυτό το ποίημα. Ήταν τελικά μια καλή ευκαιρία τα μάτια της ψυχής να ξαναδούν και να ξαναψάξουν να βρουν, αυτό που πάντα αναζητούν εις τους αιώνες!
...και είναι μέσα μας,
πίστεψέ με ...
Σε πιστεύω, γιατί έτσι ακριβώς αισθάνομαι και εγώ πέρα από τα ανθρώπινα και τα περιορισμένα! God is everywhere, Αναστασία μου!
Καλημέρα, για ωραία πράγματα λέμε!
"Ριξε Θεε μου να βροχη να ξεπλυθουν οι δρομοι και οι αμαρτιες μας...."
Σας καλημεριζω φιλες μου!
Τι αίσθηση και αυτή, να ξεπλυθούν οι αμαρτίες μας... μια τέτοια βροχή να ρίξει, που στο τέλος να έχεις ξεχάσει ποιός είσαι και τι σκέφτεσαι και μετά να ξεκινήσεις πάλι από την αρχή. Λύτρωση!!!
Την καλησπέρα μου και να σαι καλά!
http://anastasia.pblogs.gr/
Πέντε λέξεις σε περιμένουν ...
Να τις δώσεις όποια χρώματα
ταιριάζουν σε σένα.
Καληνύχτα!
Χμ, ο Δελφινάγγελός σου άνοιξε τα φτερά του και έστειλε τις λέξεις στο κατώφλι μου! Θα τις κρατήσω για λίγο μέσα μου να πάρουν τη μορφή που εκείνες επιθυμούν και θα επανέλθω δριμύτερη στη πρόσκλησή σου!
Σ' ευχαριστώ Αναστασία μου, ήλθαν σε μια δύσκολη αλλά κατάλληλη στιγμή. Τις καλοσωρίζω, φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου