Τρίτη, Ιουλίου 17, 2007

Ό,τι απέμεινε...















Summertime, image by http://visitsen.dk

Δάγκωμα στα χείλη,
σύκο και σταφύλι,
καλοκαίριασε.

Χάδι στο σκοτάδι,
κοίτα το φεγγάρι,
πως μεγάλωσε!

Θάλασσα και άμμος,
κράτα με με πάθος,
όσο αντέξουμε.

Νέκταρ τα φιλιά,
τούτη η βραδιά είν',
ό,τι απέμεινε...

Marialena, 14/06/2007

5 σχόλια:

Alex the Walker είπε...

Θαυμάσιο το ποίημά σου. Και με ομοιοκαταληξία! Για μένα είναι πολύ δύσκολο να γράψω σε ομοιοκαταληξία χωρίς να φανεί γελοίο αυτό που γράφω... Άμα μεγαλώσω θα μάθω...
Καλή συνέχεια!

Υ.Γ: Θα ξαναπεράσω...

Marialena είπε...

Alex, καλοσώρισες! Η ομοιοκαταληξία προέκυψε από την έμπνευση, τις εικόνες που δημιουργήθηκαν στο μυαλό μου και βγήκαν σε αυτό το ποίημα.

Να σαι καλά, θα χαρώ να σε βλέπω να διαβάζεις αυτά μου τα ποιήματα και να μου λες την άποψή σου! Μ.

panagiota είπε...

Δροσερο,επικαιρο,αγαπησιαρικο και κοινως....υπεροχο!!!!!!

Marialena είπε...

@ Παναγιώτα: Να σαι καλά βρε ψυχούλα για τις εντυπώσεις σου! Κάτι μου λέει ότι σου άρεσε το συγκεκριμένο ποίημα ε? Σε φιλώ!

maggie είπε...

perfect...

παρα πολυ όμορφο...

xxx