Θάλαττα, θάλαττα...

The blue angel of the sea

Κι έκανε η θάλασσα τα πλήθη ν' αλαλλάζουν:
"Θάλαττα, θάλαττα..." εφώναζαν
καθώς την αντικρύζαν
και με βιασύνη περισσή τον οπλισμό πετούσαν
λίγο πριν πέσουν στα νερά
για να βρουν σωτηρία.

Και η θάλασσα τους δέχτηκε
με μιας τους ηττημένους
κι έγινε μήτρα ξενική
να τους καταβροχθίσει,
καθώς θυσία ζήταγε
σαν φόρο στους νεκρούς της.

Κι έφτασαν μέχρι την ακτή
τα πτώματα των πρώτων,
καθώς η μάνα θάλασσα
με βία τους ξερνούσε
μακριά απ' την αγκάλη της
και την ζωή την ίδια.

Marialena, 29/06/2007