Τρίτη, Ιουνίου 19, 2007

Ζωή κουβάρι


















Pentafoil Tangle, image by http://www.cs.berkeley.edu/



Κουβάρι είν' η ζωή

μεγάλο,

φτιαγμένο από κόκκινη κλωστή

και υφάδι,

με ίνες από χρυσό,

ανάμεσά τους.



Κουβάρι είν' η ζωή

σου λέω,

μ' αρχή και τέλος

και κόμπους να μπλέκουν

τις κλωστές,

στη μέση.



Κουβάρι είν' η ζωή

κι όποιος το πήρε αγκαλιά

μαζί του πήγε,

απ' την αρχή στο τέλος,

εκατοστό εκατοστό

αφήνοντας ξωπίσω.



Κουβάρι είν' η ζωή

κι αν δεν το κλώτσησες

μήτε το έμπλεξες

στη διαδρομή,

τότε στο τέλος του

θα φτάσεις να το λύσεις.




Marialena, 29/05/2007

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ όμορφο κι αυτό γλυκιά μου Μαριαλένα με το δικό σου πάντα ξεχωριστό ύφος. Να είσαι καλά καλή μου φίλη κι όμορφη να είναι η μέρα σου. Σε φιλώ.

Marialena είπε...

Τάκη μου, χαίρομαι που αυτό το είδος της ποιητικής έκφρασης που δεν δημιουργείται αρχικά προς τέρψην των αναγνωστών, αλλά περισσότερο αφύπνιση βαθυτέρων νοημάτων και εννοιών.

Αυτήν την περίοδο θα μου επιτρέψεις να έχω στρέψει το ενδιαφέρον μου προς τα εκεί. Να σαι καλά, σ' ευχαριστώ για την καλή σου διάθεση, φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Άντε βρε μικρή μου να μην το
κλωτσήσεις το κουβάρι και σίγουρα
δεν το κλωτσάμε...
Μα πως να μην το μπλέξεις στην
διαδρομή? Αγκαλιά στην αγκαλιά,
ψάχνοντας τα χρώματα που κρύβει
κι ανυπόμονοι οι περισσότεροι να το ξετυλίξουν?
Το μυστικό είναι αυτό που λες...
εκατοστό εκατοστό...στιγμή στιγμή ...
Κι ίσως βρούμε τη λύση στο αίνιγμα
του μίτου "ΖΩΗ"

Φιλιά Μαριαλένα μου!

Marialena είπε...

Αχχχχ, Αναστασία μου γλυκεία, εγώ τα γράφω κι εγώ τα λούζομαι μου φαίνεται και όχι με αφορμή πάντα τα ζητήματα τα ερωτικά ή της καρδιάς. Για όλα αυτά τα κουβάρια που έρχονται και μπερδεύονται στα πόδια μας και ξεκινούν και καταλήγουν αλλού, αλλά σκοντάφτουμε πάνω τους ούτως ή άλλως, αν δεν τα παρακάμψουμε.

Τουλάχιστον, πόντο πόντο το κουβάρι μπορεί να σημαίνει κάτι και να καταλάβουμε καλύτερα το νόημα της ζωής μας. Με το κουβάρι μας αγκαλιά που λένε, προχωράμε...

Σε φιλώ έτερη Κριαρίνα μου, χαίρομαι πολύ που βλέπω την Αναστασένια σου άποψη να με κεντρίζει ξανά!