Μκρό πουλί τ' Ανέμου

image by http://katherinedunn.net

Στα χέρια μου σε κράταγα,
μικρό πουλί τ' Ανέμου,
στις χούφτες μου εφώλιαζες
σαν έπεφτε η βραδυά,

μα ήρθαν χρόνια απρόβλεπτα
και έφυγες μακριά μου,
άλλη αγκαλιά σε τράβηξε
και κίνησες να πας.

Στα χέρια μου μεγάλωσες,
μικρό πουλί τ' Ανέμου,
κάθε που νιωθες μοναξιά
σε μένα πάλι ερχόσουν,

μα κάποτε βαρέθηκες
και θέλησες ν' αλλάξεις,
να δεις βουνά και θάλασσες
και μέρη άλλα νέα.

Κι έγινε ετούτη η φωλιά,
μέρος να μην ξανάρθεις,
έφτιαξες κάπου άλλη μια
σαν έφυγες μακριά μου,

μα ήλθαν έτη δίσεκτα
και οι καιροί αλλάξαν
και τότε γύρισες ξανά
εκεί που σ' αγαπούσαν!

Marialena, 16/05/2007