Χωρίς ανάσα

Χωρίς ανάσα περνούν μπροστά μου
οι βιαστικοί περαστικοί,
χωρίς να ξέρουν τα όνειρά μου
και στη καρδιά μου πως είσαι συ.

Χωρίς να βλέπω το που βαδίζω,
πέφτω, γυρνώ, παραπατώ,
μα κάπου ανάμεσα στοιχηματίζω
πως εκεί στο τέλος θα σηκωθώ.

Χωρίς ιδέα γι' αυτόν τον κόσμο,
που δίπλα μου τρέχοντας προσπερνά,
σαν ψάρι πάω κόντρα στο ρεύμα,
στον ποταμό που τριγυρνά.

Χωρίς το όνειρο, δίχως την τρέλλα,
τ' όραμα δεν θα αναστηθεί,
χωρίς εσένα μες τη καρδιά μου,
οι ουρανοί είναι κενοί.

(c) Marialena, 17/01/2007