Παρασκευή, Φεβρουαρίου 23, 2007

Αποχαιρετισμός


Και γω που νόμιζα πως θα σουν το λιμάνι μου,
μια γωνίτσα μες το χάρτη ν' απαγγιάσω,
ένας σταθμός στη διαδρομή του λεωφορείου μου,
καθώς το τέλος ατενίζω για να φτάσω.

Και γω που νόμιζα πως θα μουν η αγάπη σου,
κάτι λιγότερο από τ' άπειρο που κρύβεις,
μα ό,τι νιώθουμε σκοντάφτει στο σκοτάδι σου,
αυτό που τώρα βολικά μέσα αφήνεις.

Πόσο θ' αντέξω να μην μου ανταποκρίνεσαι,
πόσο να είμαστε μακρυά, μαζί και χώρια,
πες μου αγάπη μου το όνειρο που ζήσαμε,
θα καταλήξει σε μια ακόμα στεναχώρια?

(c) Μαριαλένα, 19/01/2007 (ένα μήνα μετά τα πράγματα απλώς πήραν το δρόμο τους...)

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δε γνωρίζω τους κανόνες του blog, (μικρά ή μεγάλα comments, πόσο προσωπικά κλπ) και φυσικά δεν ξέρω την ιστορία σου, εννοώ το τι συνέβει και η "σχέση-έρωτας-ζωή" κατέληξε όπως κατέληξε.

Δεν θα κάνω το παραμικρό σχόλιο για την ποίησή σου, μια ακόμα κατάθεση ψυχής...

Το τελευταίο 2ωρο, διαβάζω και ξαναδιαβάζω ότι έχεις γράψει και θα συνεχίσω βέβαια, χωρίς να είμαι σίγουρος ότι θα "πιάσω καθαρά" τη συχνότητά σου.
Θέλω όμως να σχολιάσω κάτι που με απασχολεί-προβληματίζει χρόνια τώρα και σε προσωπικό και σε επαγγελματικό επίπεδο και το είδα στους στίχους σου, στην ψυχή σου δηλαδή.

Τι συμβαίνει όταν η "εκτίμηση" ενός θέματος είναι διαφορετική από την "ανάλυση" αυτού; Τι φταίει; Ποιό είναι το σωστό άραγε;

Φυσικά η ανάλυση θα πεις και δίκιο θα έχεις.

Αφορμή μου δίνει η αρχή της πρώτης και δεύτερης στροφής, όταν γράφεις "και γω που νόμιζα".

ΓΙΑΤΙ;

Αν το εννοείς, τότε κάπου υπάρχει λάθος. Λάθος εκτίμηση... Τι θα έδειχνε άραγε μια ανάλυση όλων των στιγμών που είχες με τον άνθρωπό σου; Θα συμφωνούσε με την αρχική εκτίμηση; Αν ναι τι πήγε στραβά; Λογικά τίποτα δεν έπρεπε να πάει στραβά... Αν όχι γιατί η "εκτίμηση" υπερίσχυσε της "ανάλυσης";

Ίσως μου πεις ότι ο Έρωτας δεν είναι εκτίμηση, ανάλυση, υπολογισμός και σαν συναίσθημα δεν μετριέται. Ίσως πάλι μου θυμίσεις τη ρήση της αγαπημένης σου Κάραλη ότι "Έρωτας είναι η απορρύθμιση των εμβίων όντων".

Καταλήγοντας πιστεύω ότι ξέρουμε τα πάντα (ανάλυση) ή αν θες διαισθανόμαστε (κι αυτό ακόμα προϊόν ανάλυσης είναι, αλλά θα πάρει ώρα να επιχειρηματολογήσω, οπότε το αφήνω) τα πάντα από τη στιγμή που αρχίζουν. Απλά υπεισέρχεται κάποιος Παράγοντας, πέστον όπως θες, ("εκτίμηση" δηλαδή) κι όλα τ΄αλλάζει...

ΥΓ 1. Ίσως να μην κατάλαβα καλά το ποίημα σου και το σχόλιο αυτό να είναι "εκτός κειμένου". Με χαρά περιμένω αντίλογο.
ΥΓ 2. Αν πάλι πιστέψεις ότι το σχόλιο αυτό σε θίγει καθ' οιονδήποτε τρόπο, ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη, απλά να ξέρεις ότι δεν υπάρχει τέτοια πρόθεση...

Ανώνυμος είπε...

Δεν μπορώ να μπω σε διαδικασία ανάλυσης... Απλά θέλω να πω πως όταν κάτι τελειώνει δεν σημαίνει πως ήταν ψεύτικο όσο υπήρχε... Το κακό είναι πως αυτός που συνεχίζει να έχει αισθήματα πονάει πολύ...Το όνειρο κρατάει λίγο.. κι από τον εφιάλτη του τέλους δύσκολα βγαίνεις...
Ευχαριστώ για το δωράκι σου.Το καλύτερο και πιο πρωτότυπο δώρο που μου έχουν κάνει ποτέ.. Μάλλον είμαι
γρουσούζα όμως...Χτυπήθηκε από χάκερς το site και χάθηκαν οι εγγραφές :) :)

Marialena είπε...

@ Σκακιστής: Ανάλυση και εκτίμηση, κάπως έτσι παρόλο που δεν έχω ασχοληθεί με το σκάκι, λειτουργώ και εγώ στη ζωή μου από χαρακτήρος.

Σε ζητήματα καρδιάς αγαπητέ μου, επέτρεψέ μου να υποστηρίζω πως δεν υπάρχει λάθος και σωστό ή κοινωνικά παραδεκτό, γιατί η θεώρησή μας είναι πάντα υποκειμενική.

Το ό,τι σήμανε για μένα κάτι αυτή η ανεκπλήρωτη αγάπη, δεν σημαίνει ότι άγγιξε κατά τον ίδιο τρόπο και τον άλλον άνθρωπο. Προβολές κάνουμε πάνω στους άλλους, προβάλλοντας κάθε φορά τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Αν ανταποκριθούν γιατί τους αφορούν και αυτούς, τότε έχουμε συμπόρευση, αν όχι-δεν προχωράει.

Όπως σου εξήγησα και στα "Στιγμιότυπα", τα σχόλια στις σελίδες μου, είναι ανοικτά στον διάλογο και την έκφραση της άποψης του καθενός μας, γι' αυτό δεν είναι η ποσότητα που υπολογίζεται, αλλά η ποιότητα των λεγομένων και γραφομένων μας.

Δεν νομίζω ότι ξέρουμε τα πάντα, αλλά γνωρίζουμε τα πάντα για τον εαυτό μας τουλάχιστον. Η προσέγγιση η ερωτική εμπεριέχει πάντα ένα ρίσκο, γιατί είναι απογυμνωτική ως εμπειρία συνάντησης με τον άλλον άνθρωπο και δεν τα καταφέρνουν το ίδιο καλά σε αυτό, όλοι οι άνθρωποι.

Δεν θα λεγα πως είσαι εκτός κειμένου με το σχόλιό σου, γιατί πολύ απλά, εκφράζεις την άποψή σου, η οποία είναι σεβαστή. Η ποίησή μου είναι πολλές φορές προσωπική και γι' αυτό πέραν του ύφους ή του νοήματος, τα συναισθήματα που πηγάζουν αφορούν εμένα πρώτα και όσους αγγίζονται μετά μέσα από τα γραφόμενά μου.

Υ.Γ.1. Έχω διαλέξει το δρόμο της "κατά μέτωπον" έκφρασης αν θες, γιατί είναι ωραία τα ωραιοποιημένα ποιήματα, μα λυτρωτικά είναι αυτά που τα βγάζεις σαν κραυγή από μέσα σου και το συγκεκριμένο ανήκει σε αυτή τη κατηγορία. Όλα εξαρτώνται από το ερέθισμα και την έμπνευση...

Υ.Γ.2. Δεν με θίγεις ουδαμώς και σε ευχαριστώ προκαταβολικά για την διακριτικότητά σου να το αναφέρεις!

Υ.Γ.3. Επειδή τη ποίησή μου την έχω σαν να αποκαλύπτεται από κάποιο σεντούκι στο πατάρι, σ'ευχαριστώ ξανά για τον χρόνο και τη διάθεση που διέθεσες, παραμελώντας τη προπόνησή σου για το τουρνουά σκακιού που θα συμμετέχεις! Σου εύχομαι καλή επιτυχία!

Marialena είπε...

@ Αναστασία: Παρακαλώ κυρία μου, η ευχαρίστηση ήταν δικιά μου πρώτα και κύρια, όσον αφορά το δωράκι σας! Ποιός αντιμετωπίζει πρόβλημα, η σελίδα σου ή η Άσπρη Λέξη? Ελπίζω να μπορέσεις να την λαμβάνεις από εδώ και μπρος κανονικά και να την ευχαριστηθείς!

"Μέχρι να γίνουμε άγγελοι, να βγάλουμε φτερά, άσε να παραμιλώ στου ονείρου μου την άκρη..."
Μέσα στο πρόγραμμα είναι όλα και τα καλά και τα κακά στη ζωή μας!

Αν χρειαστείς κάτι, επικοινώνησε μαζί μου Αναστασία. Καλό σ/κ, Μ.

Ανώνυμος είπε...

http://www.esnips.com/doc/dbcadd8c-f4f2-4973-a1a3-50bcf4400e22/Glykeria---Mexri-Na-Vroume-Ourano



Επειδή είναι από τα αγαπημένα μου,
χαρισμένο...

panagiota είπε...

Την καλησπερα μου μονο θα αφησω.
Τα σχολια σου τα"κατεθεσα"Εκεινες τις στιγμες των εξομολογησεων καθως η νυχτα γινοταν μερα!!!
Σου στελνω την αγαπη μου...κι ενα γλυκο φιλι!

Marialena είπε...

@ Αναστασία: καλή μου σ'ευχαριστώ, αυτό το κομμάτι είναι από τα λατρεμένα μου της Γλυκερίας. Ανατριχιάζω που το ακούω...! Τι στίχοι και τι νόημα που έχουν ε?

Muchos gracias!

@ Παναγιώτα: Τα πάμε γλυκιά μου, τα πάμε! Κράτα αυτές τις καταγραφές ως αναφορές στο "τότε"!
Με την επόμενη θα κλείσει και η τριλογία και μετά ας πάρουμε ανάσα!