Φορώ έναν μανδύα χρυσοκέντητο,
ένα κομμάτι απ' τις νεράϊδες υφασμένο,
γίνομαι ένα με τα χρώματα της ίριδας
πετώντας προς του ουρανού το μη-ορισμένο.
Έχει πανσέληνο και η θάλασσα πλημμύρισε
από τραγούδια των πνευμάτων εμπνευσμένα,
κοίτα πως η Σελήνη καθρεπτίζεται
στα κύματα που έρχονται προς την ακτή σε μένα.
Ολόγιομος ο κύκλος της Θεάς φεγγοβολά,
αστράφτει στο απόκοσμο στερέωμα
και συ κοιτώντας την χαμογελάς
παίρνοντας φως από της ψυχής τα απωθημένα.
Φταίει το φεγγάρι του Ιούλη γι' όλα αυτά,
για ό,τι είπα κι είναι στη καρδιά μου μέσα
άκουσε, κοίτα, νιώσε μαγικά,
σαν τη Σελήνη αντικρύσεις σε μια νύχτα.
(c) Μαριαλένα, 11/07/2006 (έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία...)
Τετάρτη, Ιουλίου 12, 2006
Πανσέληνος του Ιούλη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Μία απ' τα ίδια είμαι και γω σήμερα μαγισσούλα. Πήγε 2+ για να κοιμηθώ χθες με το να γράφω και να παρατηρώ το φεγγάρι.
Αξίζει να περιμένεις τόσο, μέχρι την επόμενη Πανσέληνο? Αν ναι, θα τα ξαναπούμε τον Αύγουστο για το τι προέκυψε, αν όχι carpe diem!
Φιλιά πολλά, Μ.
Δημοσίευση σχολίου