Μάλλον θα φταίει το φεγγάρι
που μακριά μου σ' έχει πάρει,
μάλλον θα φταίει η Αυγή
που έφτασε σαν αστραπή,
στα μύχια δίχτυα του ονείρου
μέσα απ' το θρόϊσμα ενός φύλλου,
κι είπε στ' αυτί μια προσευχή
ψυχή μου και ανάσα μου εσύ.
Μήπως τα φταίει η καρδιά
που όσο ζει σε λαχταρά,
μήπως και εγώ και συ μαζί
που ζήσαμε τέλος και αρχή,
μέσα στου κόσμου την βουή
κόντρα στου ανέμου την ριπή,
με μόνο εφόδιο το θάρρος
κι αν λιγοστό, τόσο μεγάλο.
Marialena, 16/04/2008
Παρασκευή, Απριλίου 18, 2008
Φταίει το Φεγγάρι
Αναρτήθηκε από Marialena στις 11:18 π.μ.
Ετικέτες inspirational, lyrics
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου