Δια Παντός

Κοίταξα να δω μέσα στα μάτια σου
το πύρινο του ήλιου
και τότε κάηκα δια παντός,
όμως χωρίς να βλέπω
σε αναζητούσα αδιάκοπα
και τότε αντίκρυσα μέσα μου
την αλήθεια.

Δεν έβλεπα από καιρό,
δεν ήθελα να δω τι μου συμβαίνει
μέχρι που έγινες εσύ
Δήμιος και Δημιουργός
κρατώντας τη ρομφαία ανά χείρας,
όταν τυφλός από το πάθος μου εγώ
αφέθηκα στου τόπου τη θυσία.

Δεν είδα από τότε πια το Φως,
δεν ένιωσα την αλλαγή της μέρας
μονάχα από αφηγήσεις προσπαθώ
να φανταστώ τι βρίσκεται πιο πέρα,
γιατί υπήρξα κάποτε τυφλός
όχι στα μάτια, μα στη ψυχή μου
πέρα ως πέρα...

Marialena, 7/4/2008