Σε νιώθω

Σε νιώθω
κάθε φορά που αναπνέω,
κάθε φορά που κλαίω
να έρχεσαι ξανά στα όνειρά μου
και να ταράζεις τη καρδιά μου
όπως τότε,

έτσι λοιπόν σε νιώθω,
με το θρόϊσμα του ανέμου
και τη φλόγα του κεριού
σε νιώθω,

σαν φοράω το άρωμά σου
και σαν ψάχνω τη σκιά σου
πίσω από την άκρη του κορμιού μου
σε νιώθω,

όταν πέσω στο κρεββάτι
και δεν μπορώ να κλείσω μάτι
με τα λόγια να σωπαίνουν,
σε νιώθω...



Marialena, 14/3/2008

Εικόνες

Εικόνες το μυαλό μου άξαφνα γεμίζει
παράξενες, παράλογες, ανέλπιστες
που έρχονται και φεύγουν στη στιγμή
για να γυρίσουν πίσω αλλαγμένες.

Φέρνουν μπροστά μου είδωλα φανταστικά
μα και ανθρώπους που αξέχαστοι θα μείνουν
κλείνω τα μάτια ή τα αφήνω ανοιχτά
οράματα γίνονται στου νου μου τις ερήμους.

Κι όσο και αν εύχομαι η αλήθεια να ναι αυτή
όσο και αν σαν ξυπνήσω πάντα φεύγουν
εικόνες που έφτασαν μια νύχτα ζοφερή
για να με πάρουν μακριά να δραπετεύσω.

Marialena, 13/3/2008

Μάγισσα του Έρωτα

Θα κάνω φορεσιά μου ένα πέπλο
της νύχτας της χλωμής να με τυλίγει
και θα φορέσω στα μαλλιά μου
ένα αγέρι,
για να ρθω να σε βρω αγαπημένε.

Θα φτάσω να αγγίξω ένα αστέρι
μικρή μου φωτεινή δροσοσταλίδα
και μ' ένα ξόρκι θα πετάξω
μέχρι τα πέρατα του κόσμου,
για να ρθω να σε βρω αγαπημένε.

Και αν δεν μπορέσεις να με δεις
να τριγυρνώ εκεί κοντά σου,
κοίτα τριγύρω για να δεις τα μαγικά μου
όταν στα μάτια σου θα αλλάζει το τι βλέπεις
τότε θα έρθω να σε βρω αγαπημένε.

Marialena, 9/3/2008

Να ήσουνα εδώ...

Θα θελα να ήσουνα εδώ,
τέτοιες στιγμές,
κάθε λεπτό που σε θυμίζει
και στο μυαλό που πέρνει ανάποδες στροφές
να βρεις τον τρόπο,
να του πεις να σταματήσει.

Θα θελα να ήσουνα εδώ,
αυτή τη μέρα,
όπως τότε που εδώ εσύ βρισκόσουν
να σου ζητάω αγκαλιά να με κρατάς
κι εσύ σαν άλλωτε να μην μου το αρνιόσουν,
μέχρι που κάποτε σταμάτησε κι αυτό.

θα θελα να ήσουνα εδώ,
να μην μας χώριζε ο φόβος της αγάπης
πουλί που πέταξε καθώς ήμουνα εγώ
κι εσύ ο άνεμος που σάρωσε κι εχάθη,
μόνοι μας είμαστε στου χρόνου το κενό
άνθρωποι ξένοι που διασταυρώθηκαν στο χάρτη.

Marialena, 8/3/2008 (love hurts...)

Σιωπή

Δεν έχω τίποτα άλλο να σου πω
φτάνει πια,
στέρεψαν πια τα ρυάκια των δακρύων
και των οδυρμών μου,
τι άλλο πια να σου αποδώσω,
φτηνές τιμές στου έρωτά μας το ναυάγιο,
αφού σου λέω
πως τώρα πια τα λόγια εξανεμίζονται.

Δεν έχω τίποτα άλλο να σου πω
και να το ήθελα,
άλλη φορά μες τη σιωπή θα καταφύγω
να μην κουράζομαι μέσα στου κόσμου τη ψευτιά
και να μπορώ από τον φθόνο να ξεφύγω,
γι' αυτό σου λέω τελειώσαν όλα πια,
αυτό που μένει είναι η αξία της σιωπής
σωπαίνω τώρα για να φύγω.

Δεν έχω τίποτα άλλο να σου πω
σαν ηττημένος στρατιώτης αποχωρώ,
μέσα στις σκέψεις μου και μες τα όνειρά μου
ό,τι απέμεινε είναι δικά μου, ακούς?
Γι' αυτό και εγώ εις την σιωπή θα τα τυλίξω
για να μπορέσω να τα ξαναβρώ
κι ύστερα όταν θα έρθει ο καιρός
από της σιωπής την αγκαλιά να ξεμυτίσω.

Marialena, 4/3/2007

Μικρά Φοβισμένα Ανθρωπάκια

Image by Heather Fong

Μικρά φοβισμένα ανθρωπάκια
λαθρεπιβάτες του Ονείρου, ανδρείκελα,
πόσο κοστίζει η ζωή να τη γευτείτε
ή μήπως είναι η αγάπη ακριβή και δεν τολμάτε?

Γυρίστε πίσω στη ασήμαντη ζωή σας,
φύγετε έντρομοι προς της καρδιάς το δάκρυ
τη πανοπλία από τσίγκο που φοράτε
μόνο μια σφαίρα από μολύβι διαπερνάει.

Κι όμως μικρά φοβισμένα ανθρωπάκια
υπόδουλοι στη λογική του παραλόγου,
σαν ξενιστές μιας ζωής απελπισμένης φέρεστε
σ' όποιον τολμά να μην ανήκει στη γενιά σας.

Marialena, 22/2/2008

Στα ξαφνικά

Κι ύστερα χάθηκες ξανά
μέσα στον κρύο τον βορριά
ανοίγωντας μαύρα πανιά
στα πέλαγα του ορίζοντα.

Τρόμαξες φαίνεται πολύ
στο καρδιοχτύπι, στο φιλί
κι έκλεισες μέσα σου βαθιά
του πόθου τα αφανέρωτα.

Αδειάζεις λες από παντού
όταν ξεχάσεις τα του νου
κι ακολουθήσεις τη καρδιά
που θα σε φέρει πιο κοντά.

Μα εσύ θα φύγεις ξαφνικά
όταν θα 'ρθει κάποια βραδυά
που η ψυχή θα λαχταρά
το άγγιγμα στο σώμα σου.

Θα πας μακρυά και θα κρυφτείς,
να μην σε δει ξανά κανείς
μήπως εκεί στα σκοτεινά
σε ανταμώσει ο Έρωτας.

Marialena, 13/02/2008 (αφιερωμένο...)