Αν ήσουν αγγελούδι μου
στα χέρια μου πεσμένο,
το χάδι μου θα σ' έντυνε
με ρούχα φιλντισένια.
Κι αν ήσουνα μωρό παιδί
του ουρανού κομμάτι,
αστέρια θα φερνα στη γη
με λάμψη να σε λούσουν.
Μα αν ήσουν το λουλούδι μου
ανθός από τα λιβάδια,
θα γέμιζα τον κόσμο σου
με αγάπη να σε θρέφει.
(c) Marialena, 17/04/2007
Τρίτη, Απριλίου 24, 2007
Νανούρισμα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Καλημερα κι'απο εδω!!!
Πολυ γλυκα τα λογακια στο νανουρισμα.
Κριμα που δεν ξερω να γραφω μουσικη...
Μουσική από τους παλμούς της καρδιάς...
Τρυφερό μ' έναν κρυφό σπαραγμό...
Πανέμορφο μικρή μου!
Αχχχχχ, τι θα σας κάνω εσάς τις δυό "τις γλυκές μανουλίτσες" μου, μου λέτε?
Παναγιώτα μου, μακάρι να βρεθεί μια ψυχή που θα ακούσει τη μουσική μέσα από αυτούς τους στίχους και θα θελήσει να την ζωντανέψει. Το ξέρεις άλλωστε πως είναι από τα πράγματα που θέλω να συμβούν...
Αναστασία μου, απλά να επιβεβαιώσω πως γράφοντας κατ'αυτόν τον τρόπο, είναι η ψυχούλα μου 100% που εκφράζεται. Αν μπορούσα να περιγράψω την αγάπη, έτσι θα την ζωγράφιζα, αθώα και ανεπιτήδευτη!
Αυτόν τον κρυφό σπαραγμό τι τον ήθελες καλή μου? Ξέρεις εσύ! φιλιά
Δημοσίευση σχολίου