Τρίτη, Απριλίου 10, 2007

Στα χαλάσματα


Image by Heather Fong

Μισάνοιχτη πόρτα ανοίγω,
ενός γκρεμισμένου σπιτιού,
από τι προσπαθώ να ξεφύγω,
στρέφοντας τη ματιά μου αλλού?

Απ'τη μια κενό,
απ΄την άλλη φαντάσματα,
πες μου που θα σε βρω,
όταν ψάχνω στα χαλάσματα?

Περπατώ σε συντρίμια και βράχους,
εκεί όπου κάποτε υπήρχε ζωή,
τώρα αγρίμια αντικρύζω στο βάθος,
σαν την πιο σκοτεινή φυλακή.

Απ'τη μια κενό,
απ΄την άλλη φαντάσματα,
πες μου που θα σε βρω,
όταν ψάχνω στα χαλάσματα?

Είναι τάχα του μυαλού μου παιχνίδια,
ή μήπως εφιάλτης φρικτός,
πες μου τι συμβαίνει αλήθεια,
γιατί όλα αλλάζουν στο φως?

(c) Marialena, 06/04/2007 (ξημέρωμα Μεγάλης Παρασκευής)

2 σχόλια:

Αναστασία είπε...

Στο φως αλλάζουν όλα... βγαίνουν στην επιφάνεια οι αλήθειες, ακόμα και οι
εφιάλτες αποκτούν πρόσωπο ... Το φως
ξορκίζει... δείχνει μονοπάτια που τα
φαντάσματα δεν τολμούν να βαδίσουν.
Επιλογές μας φανερώνει μικρή μου,
επιλογες ....
Φιλάκια!

υ.γ δεν πήρα καρτούλα, που την έστειλες?

Marialena είπε...

Πες το ψέμματα Αναστασία μου! Το σκοτάδι κρύβει πολλές παγίδες που στο φως αποκαλύπτονται περίτρανα!

Το θέμα είναι αυτό το φως το καθαρτήριο να υπάρχει και μέσα μας και να διώχνει τις σκιές που έρχονται και πλανόνται στη ψυχή μας.

Αν είναι θέμα επιλογών, λέει? Μα τι άλλο είναι? Εμείς διαλέγουμε και επιλέγουμε τον ποιόν και το γιατί κάθε φορά.

Υ.Γ. Τη καρτούλα στην έστειλα στην ηλεκτρονική σου διεύθυνση στο pathfinder τη Μ. Πέμπτη. Μήπως ήλθε ως spam mail και γι' αυτό δεν μπόρεσες να τη λάβεις κανονικά?