Τρίτη, Μαΐου 16, 2006

Μέθεξη

Image Hosted by ImageShack.us
Reflections on Heraion Lake, photo by Marialena & Serenity, 2006

Μες τα γαλήνια νερά της λίμνης της ψυχής μου
καθρεφτίζομαι,
ωσάν το όρος που αντίκρυσα με δέος τότε.
Ψυχή μου θυμάσαι?

Γρανίτης και νερό σε ένα μόρφωμα,
συνδιασμός παράξενος μα την αλήθεια
αλλά και τόσο φυσικά δημιουργημένος.
Ψυχή μου θυμάσαι?

Ήταν τότε που Έρωτας πλημμύρισε το Είναι μου
για το Θείο, το Πανανθρώπινο, το Σύμπαν.
Τροφή εκ της σαρκός μου, ενέργεια αστείρευτη.
Ψυχή μου θυμάσαι?

Ω! τι συναίσθημα ήταν αυτό που με κατέκλυσε,
ρίγη διαπέρασαν ολόκληρο το σώμα,
ανακαλώντας μνήμες αιθερικές και αιώνιες
Ψυχή μου, αυτό δεν χρειάζεται να πω αν το θυμάσαι!

(c)Μαριαλένα, 16/05/2006 (διαβάζοντας τον Έρωτα του Κώστα Φωτεινού, απόγευμα Δευτέρας)

3 σχόλια:

dgalanis είπε...

τι ωραία φωτογραφία ;)

Marialena είπε...

Thanx! Ήταν μαγική η στιγμή που το αποτύπωσα, σαν σκηνικό ονείρου! ;-}

Serenity είπε...

Γαλήνια τα νερά της λίμνης...
Γαλήνια και τα δυο γαλανά γατίσια μάτια, όταν τ' αντικρίζουν...
Γαλήνη αλλά και ρίγος απ'την ανάκληση της κυτταρικής μνήμης...

Η ψυχή δε θυμάται... απ'τη στιγμή της γέννησης ξεχνά... Αναγκαστικά... Το σώμα όμως θυμάται...
Θεϊκό; Νομίζω πως ναι!