Πάρε με νύχτα πάρε με,
σκοτάδι σκέπασέ με
Πουλιά σιγάστε τη λαλιά,
Τη σιγαλιά να ακούσω…
Απόψε κλαίει ο ουρανός,
απόψε κλαίνε τ’ άστρα
Απόψε η αγάπη ξενυχτά,
Στης σκοτεινιάς τα αλώνια.
Φεγγάρι φέγγε από ψηλά
Το φως το φιλντισένιο
Και σεις θολά μου σύννεφα,
Τον ουρανό φωτίστε.
Άγγελοι να έρθουνε στη Γη,
Γλυκά να φτερουγίσουν
Μήνυμα να μου φέρουνε,
Αυτό που περιμένω.
Νύχτωσε νύχτα νύχτωσε
Και αποκοίμισε με,
Φέρε νερό, φέρε κρασί,
Σπονδή ευθύς να κάνω.
Ύπνο θε να χω ελαφρύ
Μ’ όνειρα στολισμένο,
Και συ κορμί με την ψυχή
Απάγκιο να βρείτε.
© Μαριαλένα, 11/05/2006
Παρασκευή, Μαΐου 12, 2006
Νυχτερινό Ι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Πάρα πολύ όμορφο και πολύ λυρικό! Έχεις τόση ομορφιά μέσα σου! :)
Με συγκινείς ειλικρινά με αυτό που λες καλή μου Serenity! Σε συνδιασμό με αυτά που γράφω σήμερα στο Moments, με έκανες να δακρύσω... ταπεινά σ'ευχαριστώ! Μ.
Θα ...συμφωνήσω με serenity. Είπε, αυτό που ήθελα να πω κι εγώ
καλύτερα απ'ό,τι θα το έλεγα.
Φιλιά.
Καλησπέρα αγαπητέ μου Δ.Π. Είχα καιρό να σε δώ και χαίρομαι που σε ξαναβλέπω να αφήνεις τις εντυπώσεις σου στις καταγραφές μου. Νυχτερινό το ποίημα, νυχτερινή και η έμπνευση που το δημιούργησε... Εύχομαι καλό σ/κ, Μ.
Δημοσίευση σχολίου