Τρίτη, Φεβρουαρίου 28, 2006

ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ

Πες μου λοιπόν τι εφορούσες
Όταν σε είδα στο σκοτάδι,
Ήσουν θεριό ή τσαρλατάνος
Ή μήπως τίποτα απ΄ τα δύο?

Μα τι είναι αυτό που θες να μάθεις,
Τάχα η μάσκα σε ενδιαφέρει
Ή άλλο είν το ερωτημά σου
Και με ρωτάς το τι φορούσα?

Σε ερωτώ γιατί δεν ξέρω
Αν είναι αλήθεια ή και ψέμα,
Μάσκα αν φοράς και προσποιείσαι
Έναν αλλιώτικο εαυτό σου.

Ήμουν ντυμένος αρλεκίνος
Στολή λευκή με μαύρα τούλια,
Ένα καπέλο στο κεφάλι
Και βάψιμο στο πρόσωπό μου.

Είχα ένα δάκρυ κολλημένο
Πάνω μου στου ματιού την άκρη
Και ένα χαμόγελο βαμμένο
Κόκκινο σαν της φωτιάς το χρώμα.

Ήσουνα τότε ο εαυτός σου
ή μήπως κείνος ο αρλεκίνος
Που όσο πλατιά χαμογελούσε,
Τόσο βαθιά μελαγχολούσε?

Ήμουν σαν να βλεπα εμένα
Χωρίς το γνώριμο εαυτό μου
Μόνος εγώ μέσα στο πλήθος
Με μια στολή να με ορίζει…

Ήμουν τι ήμουν, δεν το ξέρω
Ένιωθα στη καρδιά μου λύπη
Που ένα ωραίο παραμύθι
Κάποτε έφτασε στο τέλος!

Μάσκα αν θέλεις για να ζήσεις
Τότε δεν τα χεις καταφέρει
Να βγεις γυμνός μες τα θηρία
Και κείνα ούτε να τα νοιάζει!

Άφησε πίσω τη στολή σου
Καθάρισε το πρόσωπό σου,
Τώρα οι Αποκριές τελειώνουν
Και η ζωή σου σε προσμένει!

© Μαριαλένα, 27/02/2006 (όταν οι μάσκες δεν αφορούν μόνο στις Απόκριες…)

4 σχόλια:

Μαύρος Γάτος είπε...

Τι φορούσα; Μα φυσικά την στολή μου!!!

Και το καπέλο με το φτερό.

Θεριό φυσικά! Με γάτζο και σπαθί και σκουλαρίκι στο αυτί.

Όταν τελειώσουν οι απόκριες;

Τα ίδια, χωρίς τα αποκριάτικα.....

Σ;)))))))))))))))))))))))))))))))))))

Λύσιππος είπε...

Από τα αγαπημένα μου!

+++

Σίδερα, κοτρόνια, βρέχει ο ουρανός,
παίξε το ταμπούρλο σου αρκουδιάρη,
προκοπή δεν έχω κι είμαι μοναχός
σ' αυτό τον κόσμο το ζηλιάρη.

Είχα ένα φίλο, φίλο καρδιακό,
ξενύχτι, γλέντι και σεργιάνι,
πελώριο κι αχόρταγο θεριό,
τον ρούφηξε της πόλης το ποτάμι.

Κίτρινα μάτια, στόματα φαρδιά
τίποτα δεν πήρατε χαμπάρι,
το δρόμο αφήνω, χάνομαι στα στενά
παρέα μ' ένα σκουπιδιάρη.

Φύσηξε αγέρι, φύσηξε βροχή
κι εγώ γυρίζω σαν τσακάλι,
άσχημη μάλλον διάλεξα εποχή
μεσ' στο κενό και μεσ' στη ζάλη.

Φουρτουνιασμένη, στείρα μου πηγή
αόρατε, μαύρε καβαλάρη,
το καρναβάλι τέλειωσε κι αυτοί
μάσκες πουλάνε στο παζάρι.

Λαβύρινθο και πόρτα μυστική
σκάβω στο χώμα σαν σκαθάρι,
άσχημη μάλλον διάλεξα εποχή
μάσκες πουλάνε στο παζάρι.

Ασχημη μάλλον διάλεξα εποχή
μάσκες πουλάνε στο παζάρι...

(Βαγγέλης Γερμανός)

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Αχ και να'ξερες ποσους μασκαραδες εχω συναντησει μεχρι τωρα...
Ολοι τους με μια διαφορετικη στολη για να σε αποπροσανατατολιζουν συνεχως...
Καλες αποκριες να εχουμε...
Θα ντυθω μαλ...

Marialena είπε...

@ Μαύρος Γάτος: Μετά την ωραία μεταμφίεση όμως τι μένει γάτε μου?

@ lysippos: Υπέροχο πραγματικά, σ'ευχαριστώ που μας το θύμησες...

@ ΠρέζαTV: Καλή ιδέα για Απόκριες, αλλά κοίταξε να μην σε μπερδέψουν με όλους τους άλλους τους μαλ..κες από γεννησιμιού τους! Κρίμα είναι! Μ.