ΤΡΩΪΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Στη λογική του παραλόγου μου βαδίζω
Σάρκες & αίματα ξωπίσω μου ριγμένα
Μα ποια νομίζω θα ναι η τύχη μου στα ξένα,
Τα μονοπάτια τα τυφλά που περπατάω?

Αρχαία μνήματα αφήνω να στοιχειώνουνε
Την ηθική των αδυνάτων να προδίδουν
Ψυχές και σώματα να βλέπω να ανταμώνουνε
Σε μέρη ψεύτικα μες του μυαλού τα κύματα.

Κομμάτι που φυγε για να χαθεί στο άπειρο
Έτσι λοιπόν θα ανταμώσω τη ζωή μου
Εκεί που ο Θάνατος κάνει παζάρι άχαρο
Και θα πονάς που σε παρέσυρα μαζί μου.

Άδεια ψυχή, άδεια ζωή τι περιμένετε
Απ’ ένα κούφιο λάφυρο,
Οι στρατηλάτες έχουν φύγει προ πολλού
Και γω εμμένω να μην βλέπω την κατάντια μου.

© Marialena, 19/02/2006
(αν μπορούσα να εκφράσω με λόγια, τι νιώθω τον καιρό των αλλαγών…)