Salonika, The White Tower, image by upload.wikipedia.org
Στη βροχερή Θεσσαλονίκη θα σε βρω
να ανταμώνεις στον Λευκό τον Πύργο,
πνεύμα παράδοξο και κόρη του καιρού,
κυρά του κάστρου εσύ και αφέντρα του Βαρδάρη.
Στην εκκλησιά του Αϊ Δημήτρη προσκυνάς
και περπατάς Αριστοτέλους και ρεμβάζεις,
στους άγριους πλίνθους της Αρχαίας Αγοράς
γεμίζεις θύμισες απ' το παρόν και μέλλον.
Στα μικρομάγαζα του Μπιτ Παζάρ
και στο Μοδιάνο τριγυρνάς σαν μαγεμένη,
μια σε βρίσκω, μια χάνεσαι ξανά
γυναίκα εσύ, Θεσσαλονίκη βαφτισμένη.
Marialena, 14/10/2008
Τρίτη, Νοεμβρίου 25, 2008
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αναρτήθηκε από Marialena στις 9:25 π.μ.
Ετικέτες inspirational
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Αγαπάω την Θεσσαλονίκη και διαβάζοντας το ποίημά σου, με ξεσήκωσε να την επισκεφτώ πάλι. Σε ευχαριστώ...
Είναι όπως φαίνεται αυτή η πόλη, ο δικός μας ομφάλιος λώρος με τις εικόνες του υποσυνείδητου και όχι μόνο...
Να την επισκευθείς ξανά σύντομα εύχομαι και να την φωτογραφήσεις ντυμένη με τα χρώματα του χειμώνα αυτή τη φορά!
Δημοσίευση σχολίου