Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 21, 2007

Φιλί στο σκοτάδι


Lady Moon

Ακίνητο σώμα,
φίλα με ακόμα σαν να φευγα,
μακριά απ' τα ίδια,
το φως, τη συνήθεια και τα εφήμερα.

Πυρσός που ανάβει,
μια φλόγα που φτάνει ως τ' άπειρο,
ανεπαίσθητο χάδι, φιλί στο σκοτάδι,
ποτάμι που ρέει στο άβατο.

Λεπτά μιας αλήθειας,
μεγάλη η ψαλίδα που έκλεισε
στο πλάι αφημένη, με αίμα βαμμένη,
με ρούχα ντυμένη παράνοιας.

Ακίνητο σώμα,
κοίταμε ακόμα πριν φθίνουμε
σαν σε αντίθετους δρόμους,
μονάχοι σαν ξένοι, θα φύγουμε.

Marialena, 10/09/2007

2 σχόλια:

panagiota είπε...

Τώρα εγώ τι να πω?
Συντρίφτηκα πάνω σ'αυτές τις λέξεις που έγιναν εικόνες τύψης,μεταμέλειας,οργής που μεταλλάχτηκε σε οδύνη,απραγματοποίητα όνειρα και την διαπίστωση της φυγης σε δρόμους χωρίς γυρισμό....

...μονάχοι σαν ξένοι θα φύγουμε....

Ολομόναχοι.....

Marialena είπε...

Δεν ξέρω πως θα φύγουμε από αυτόν τον κόσμο, μόνοι ερχόμαστε στη γη και μόνοι αναχωρούμε για το επόμενο στάδιο, αλλά όσο ζούμε το τι κάνουμε για να καταλαβαίνουμε ότι ζούμε και δεν κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας έχει σημασία, έτσι δεν είναι Παναγιώτα μου? Και τις περισσότερες φορές απλά κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας με ψευδαισθήσεις!

Σε φιλώ...