ΜΙΚΡΟ ΕΡΩΤΙΚΟ IV Ή "ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ"

Είδ' ένα όνειρο εχθές το βράδυ
πως τάχα πλάι ήσουν εσύ
κ' έκανα έτσι για να σε πιάσω,
μα είχες φύγει σαν μια πνοή.

Είδ' ένα όνειρο πως σε φιλούσα
κ' άγγιζα πάλι ζεστό κορμί,
πόντο τον πόντο σε ψιλαφούσα
για να ξυπνήσω την ηδονή.

Είδ' ένα όνειρ βαθιά στη νύχτα
που η φαντασία στήνει χορό
πως δίπλα ήμασταν στ' ίδιο κρεβάτι
κ' είχα ανάγκη να σου το πώ.

Είδ' ένα όνειρο πως με κρατούσες
στην αγκαλιά σου για μια στιγμή
και λόγια αγάπης μου τραγουδούσες,
καθώς τα σώματα σμίγαν μαζί.

Κι ύστερα ήθελα κει να μείνω,
να σταματήσω κάθε λεπτό
που θα περνούσε χωρίς να σ' έχω,
να σ' αγαπάω, να σε ποθώ.

Μα τ' όνειρό μου κράτησε λίγο,
τόσο όσο έφτανε να σε ζητώ,
πλευρό ν' αλλάξω, μάτια ν' ανοίξω
πάει, τελειώνει και τ' όνειρο αυτό...

(c) Marialena, 29/12/2005 (λίγο πριν τη καινούργια χρονιά)