Για την Αμάντα!

Μου ζήτησες να γράψω ένα ποίημα για τη Φιλία
Και γω σκέφτομαι σένα,
Όπως το φύλλο τη δροσοσταλιά και η μέλισσα το νέκταρ
Όπως ο αέρας τη φωτιά κι η νύχτα το φεγγάρι

Και σκέφτομαι πως είναι η Φιλία
Για σένα, για μένα, για όλους μας.
Και χαμογελώ όταν σκέφτομαι τη λάμψη των ματιών σου,
Τη φλόγα των λόγων σου και το γάργαρό σου γέλιο
Και χαμογελώ!

Η Φιλία λοιπόν δε σημαίνει πολλά,
Ίσως και τίποτα απ’ αυτά που λέμε ότι ξέρουμε
Η Φιλία για μένα είναι σαν να σε ήξερα από πάντα
Χωρίς ν’ αναρωτιέμαι πότε σε γνώρισα

Είσαι εκεί μες της καρδιάς τη λογική και το συναίσθημα,
Είσαι εκεί που συναντιούνται οι ματιές μας, μες το άπειρο.
Είσαι εδώ και πουθενά, μακριά μα και κοντά μου
Είσαι εκείνη που με έκανε να πω αυτά τα λόγια,
Για σένα, για μένα, για τη Φιλία!

Μαριαλένα © 25/05/2005 Αφιερωμένο εξαιρετικά!