Πες μου αργότερα στο μέλλον, σαν τι θα έχεις να θυμάσαι
καθώς περάσουνε τα χρόνια?
Μήπως τον χρόνο τον χαμένο σε πράγματα που δεν μετρούσαν
ή την αγωνία που περνούσες για να περάσει η κάθε μέρα?
Θα κλαις αγάπες που δεν ήλθαν ή σαν περάσανε που πήγαν
και θα κοιτάς τα άσπρα μαλλιά σου σαν δείγμα νιότης που παρήλθε?
Πες μου αν μπορείς κάτι για σένα, κάτι που σ' έκανε να κλάψεις
και να γελάσεις στη ζωή σου, μα όχι τίποτα μοιραίο που σκόνταψες και δεν συνήλθες.
Αγάπησες ποτέ με πάθος, έκανες έρωτα χαμένος στα μονοπάτια του κορμιού της,
ζήτησες να γίνετε ένα και έθρεψες φλόγα στη ψυχή της?
Σάμπως περίμενες να έλθει η ευκαιρία η μεγάλη και άλλη μετά
και πάλι άλλη κι έτσι έχασες το τρένο?
Τι να την κάνω την βιτρίνα, όσο ωραία και να είναι
όταν βαθιά μέσα στη ψυχή σου, το πεπρωμένο το χεις χάσει...
(c) Μαριαλένα, 22/07/2006 (μιλώντας για παρελθόν στο μέλλον...)
Δευτέρα, Ιουλίου 31, 2006
Some dance to remember & some to forget!
Αναρτήθηκε από Marialena στις 10:30 π.μ.
Ετικέτες life
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Ωχ, ωχ, ωχ, να εκλάβω το σχόλιο ως παρότρυνση για να συνεχίσω να γράφω ή να αφήσω το μολύβι κάτω και να ξεκουραστώ?
χμ, θα ρωτήσω τη Πυθία λέω...
φιλιά πολλά μαγισσούλα μου, Μ.
Δημοσίευση σχολίου