Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 04, 2006

Tempest (καταιγίδα)

Image Hosted by ImageShack.us
storm-rain-rainstorm-at-sea-seen-from-boat-returning-from-Turtle-Island-Zante-Greece-picture by JR

Παίρνεις μια βάρκα με κουπιά, ξανοίγεσαι και φεύγεις.
Όλα καλά θα πάνε λες, χωρίς γιατί να ξέρεις.

Κι έξαφνα, ο κεραυνός καραδοκεί και οι αστραπές βροντάνε.
Δεν το υπολόγισες αυτό, πίστευες πως ήταν ψέμα.

Κι όμως, σταγόνες της βροχής ήλθαν για να σε βρούνε.
Καταμεσής στο πέλαγο, σε μια βαρκούλα μόνος.

Κι ήσουν εκεί, κι ήσουν εσύ, που τον καιρό αψηφούσες.
Μες σ'ένα καρυδότσουφλο, πάλευες να επιπλεύσεις.

Ω, Θεέ μου, τι σου συνέβαινε και τι συνέπειες είχε!
Να ξερες πως θα ξέφευγες, απ' τη μανία της φύσης.

Και τότε παραδέχτηκες την εύθραυστή σου φύση,
καθώς βρεχόσουνα πολύ, απ' της βροχής τον όγκο.

Και η βροχή σε άφησε για λίγο να στεγνώσεις
και κάθιδρος να προσπαθείς εις την στεριά να φτάσεις.

(c) Marialena, 04/09/2006

5 σχόλια:

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλησπέρα Δόνια μου, πολύ όμορφο

Κι αν στο βάθος πήγαινε γυρεύοντας για να συναντήσει την θύελλα;

Σ;))))

Marialena είπε...

Καλησπέρα Γατούλη μου. Χαίρομαι που διέκρινες το νόημα πίσω από το συγκεκριμένο ποίημα. Έτσι είναι, κάπου στο βάθος ήξερε πως πήγαινε γυρεύοντας να αναμετρηθεί με τα στοιχεία της Φύσης... απλά δεν φανταζόταν την δύναμή τους!

Γιατί άραγε? Θα θελες να μου πεις την άποψή σου?

Μαύρος Γάτος είπε...

Δηλαδή να σού περιγράψω την ψυχοσύνθεσή μου;;;

Ε, λίγο η περιέργεια, λίγο η αμυαλιά, λίγο η υπεραισιοδοξία....

Λίγο η απελπισία...

Καληνύχτα Δόνια κ Άρτεμις
Σ;)

Marialena είπε...

Καλημέρα Γατούλη, πίστεψέ με αυτά που περιγράφεις, μου είναι πολύ οικεία... ;-}

Ανώνυμος είπε...

Θαυμάζω τις δυναμικές γυνέκες που τα βάζουν με τις φύσης τα στηχιά. Θα το τυπώσω και αυτό να το διαβάζω στο κρεβάτι μου και να σε ονειρεύομε.