Σαν το κερί

Σαν το κερί σε βλέπω
να αχνοφέγγεις ψυχή μου,
σαν το κερί, κόντρα στον άνεμο
και τα κελεύσματα της Μοίρας

Φλόγα αειφόρο φέρεις ψυχή μου,
σπίθα απ' τα σπλάχνα του Προμηθέα
βγσλμένη, με τον χρησμό του Κάλχα
γραμμένα στα δυο μάτια σου

Κερί που λιώνει στο διάβα του άχρονου είσαι,
με μια ανάσα, μια στιγμή να λάμπεις
κι ύστερα πάλι με τεχνάσματα απίστευτα,
να κατορθώνεις σε πείσμα των καιρών να λαμπυρίζεις.

Μαριαλένα, 11/08/2007