Ηλεκτροφόρα καλώδια διαπερνούσαν το κορμί της.
Η θεραπεία ήταν σαφής, ηλεκτροσόκ.
Απρόθυμη έβγαινε απ' το λευκό κελί της
και οδηγείτο στην αίθουσα των εγκλεισμών.
Ηλεκτροσόκ ήταν το μέσο για να αντέχει
στις θεραπείες που κατά καιρούς υφίσταντο,
ηλεκτροσόκ τόσο όσο για να έχει
την συνείδησή της κεκοιμημένη εις το άπειρο.
Και πάλι πίσω στο λευκό κλουβί
επέστρεφε μετά τη θεραπεία της,
δεν ένιωθε, είχε παραδοθεί
στης μοίρας τα παράξενα παιχνίδια.
Ήλπιζε πως κάποια μέρα θα πεθάνει
και τα καλώδια δεν θα την ετυλίγανε
μα κάθε μέρα πάλι το ίδιο το μαρτύριο,
ηλεκτροσόκ για να μη θέλει να πεθάνει.
(c) Μαριαλένα, 24/05/2006
Τετάρτη, Μαΐου 24, 2006
Ηλεκτροσόκ
Αναρτήθηκε από Marialena στις 12:18 μ.μ.
Ετικέτες confessions
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Συγκλονιστικό.
...Στα σκοτεινά κατάβαθα της ψυχής υπάρχει ένα κομμάτι που θρέφεται από φόβο, αυτό εδώ που διάβασες.
Δημοσίευση σχολίου