Το βίωμα

Fields of Gold, photo by Sharon Rogers

Εκεί που ησυχάζει ο νους,
οι σκέψεις σαν σε σύννεφο
προβάλλουν, ταξιδεύοντας
στο στερέωμα της μη ύπαρξης.

Εκεί λοιπόν ο Εσώτερος Εαυτός προβάλει
στο μαύρο πέπλο του υποσυνειδήτου,
που ορίζει και ορίζεται από
ένα μοναχά στοιχείο, τη πρόθεση.

Ο κόσμος γύρω σε σιγή, κινείται
ή μήπως όχι? Δεν έχει σημασία.
Εγκαταλείποντας την αγωνιώδη προσπάθεια
της επιβεβαίωσης, ξάφνου αναδύεται το Είναι.

Εικόνες πολύτροπες, πολύχρωμες εισβάλλουν
εκεί που μόνο οι σκέψεις κατοικούσαν πριν.
Κοίτα με, έγινα δελφίνι στα βάθη του ωκεανού
μετά ένα στάχυ σε χωράφι που χορεύει!

Τέλος, πουλί μεταμορφώθηκα θαρρώ
και να πετάξω πάνω από της γης τα μέρη.
Προσπαθώ, μα είναι η δύναμη του νου
που με βαστά καθηλωμένη σε μια θέση.

Όμως μια εσωτερική φωνή, φωνάζει μέσα μου
"Πέτα ψηλά, πέτα, απ' άκρη σ' άκρη"
και γω φτερά ανοίγω προς τον ουρανό
αέρα νιώθοντας και ουρανό στο βάθος.

Είμαι εγώ αυτά που γίνονται στον νου
εγώ αυτή με αυτά που διάλεξα να γίνω,
είμαι κομμάτι Φύσης και του Ουρανού
πλάσμα ανυπόστατο μαζί και αληθινό...

Είμαι το βίωμα που διάλεξα να ζήσω!


Bottlenose dolpin, photo by Ralf Hicker

(c) Μαριαλένα, 15/05/2006 (περιγράφοντας ένα πρόσφατο βίωμα)