Παρασκευή, Ιανουαρίου 27, 2006

ΜΗΝΕΣ ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ

Πέρασαν μήνες δεκατρείς
και συ δεν ήρθες να με βρεις
αγαπημένε μου!

Πήρα το πλοίο της γραμμής
μονάχη εγώ μα ευτυχής
και χάθηκα στο πέλαγο!

Πήγα σε μέρη μακρινά,
μα με τον νόστο στην καρδιά
τη θάλασσα αψήφισα!

Γύρισα πίσω εδώ ξανά
κι η θύμησή σου στα κλεφτά
να έρχεται στη μνήμη μου!

Μα τώρα πια είμαι καλά
κι ας συγκινούμαι στα κρυφά
για όλα αυτά που ζήσαμε!

Πέρασαν μήνες δεκατρείς
και μεις, αγάπη μου, εμείς
άλλους δρόμους τραβήξαμε!

(c) Μαριαλένα, 27/01/2005

12 σχόλια:

THE_RETURN είπε...

Μου αρέσει πάρα πολύ και θα έλεγα ακόμη ότι γράφεις πολύ κοντά σε ένα είδος στιχουργικής ποίησης για τραγούδι.
Να, αυτό , π.χ., με μια κατάλληλη μελωδία θα ήταν ένα υπέροχο τραγούδι.

Marialena είπε...

Σ'ευχαριστώ πολύ και πάλι! Κάποια ποιήματα μου έχουν μια δική τους αίσθηση μουσικότητας (και ροής του λόγου) που θα μπορούσαν κάλλιστα να γίνουν τραγούδια. Πάσα προσφορά ευπρόσδεκτη από τους κατέχοντες τα μυστικά της μουσικής! ;-}

THE_RETURN είπε...

Λίγο άσχετο, αλλά τώρα έτυχε να διαβάσω το "Ταξίδι στο Χρόνο" σου για τον Οδυσσέα.

Να ήξερες πόσο με συγκίνησες...

Marialena είπε...

Δεν μπορείς να φανταστείς τα συναισθήματα που με πλημμύριζαν καθώς αποκαλύπτονταν μπρος στα έκπληκτα μάτια αιώνες μύθων και πραγματικότητας! Σαν να νιώθω τη συγκίνηση σου... ταπεινά σ' ευχαριστώ και πάλι!

Ανώνυμος είπε...

Aφιερωμένο στο πιο όμορφο, έξυπνο, γλυκό, τρυφερό και υπομονετικό πλασματάκι του κόσμου:

Πριν πέσει σκοτεινή η νύχτα
κοίτα ψηλά στον ουρανό,
δες με τα μάτια της ψυχής σου
πόσο πολύ σε αγαπώ...

Και αν αισθανθείς μες στο σκοτάδι
μία ανάσα, μη φοβηθείς...
είναι από την ψυχή μου χάδι,
στο έστειλα για να κοιμηθείς...

Θοδωρής
Μαραμένος Κρίνος

Marialena είπε...

Την καλησπέρα μου & χάρηκα που σε ξανάκουσα Θοδωρή. Να προσέχεις τον Κρίνο σου, σ' ευχαριστώ για το όμορφο ποίημα που μας έγραψες. Μ.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπημένη μου,

Μπορεί ο κόσμος να νομίζει ότι υπάρχει και ζει ακόμη η αληθινή αγάπη... αλλά κάνουν λάθος!!!!! Η αγάπη έρχεται πάντα μετά τον ερωτα αλλά τις πιο πολλές φορές δεν προλαβαίνει να έρθει.... Την θέση της αγάπης την παίρνει πάντα η συνήθεια... κάποτε πίστευα ότι υπάρχει αληθινή αγάπη αλλά τελικά βγήκα κι εγώ λάθος... όλο αυτό δεν ήταν παρα μόνο έρωτας και στη συνέχεια συνήθεια... Δεν θα μπορέσει ποτέ ξανά κανένας να με κάνει να πιστέψω πως υπάρχει και ζει μέσα στην καρδιά μου η αγάπη... Δεν υπάρχει πια....

Μπορεί ο κόσμος να νομίζει ότι υπάρχει και ζει ακόμη η αληθινή αγάπη... αλλά κάνουν λάθος!!!!! Η αγάπη έρχεται πάντα μετά τον ερωτα αλλά τις πιο πολλές φορές δεν προλαβαίνει να έρθει.... Την θέση της αγάπης την παίρνει πάντα η συνήθεια... κάποτε πίστευα ότι υπάρχει αληθινή αγάπη αλλά τελικά βγήκα κι εγώ λάθος... όλο αυτό δεν ήταν παρα μόνο έρωτας και στη συνέχεια συνήθεια... Δεν θα μπορέσει ποτέ ξανά κανένας να με κάνει να πιστέψω πως υπάρχει και ζει μέσα στην καρδιά μου η αγάπη... Δεν υπάρχει πια....

Σε όσους πιστεύουν ακόμη ότι αγαπάνε και αγαπιούνται αληθινά.....

Είμαι τόσο μόνος.................

Ανώνυμος είπε...

Συγγνώμη Μαριαλένα μου για την διπλή εισαγωγή του κειμένου και το ανυπόγραφο. Η λαχτάρα μου να το βγάλω μου τα έκανε όλα αυτά...

Σε φιλώ.......

Θοδωρής
Μαραμένος Κρίνος

Marialena είπε...

Καλησπέρα & από μένα Θοδωρή! Μια ώρα παιδεύομαι να γράψω αυτό το σχόλιο και όλο με πετάει έξω. Δεν πειράζει που το προηγούμενο σχόλιό σου βγήκε έτσι. Το νόημα έχει σημασία!

Από σεβασμό στην άποψή σου το μόνο που έχω να πω είναι πως εμείς οι ίδιοι είμαστε εκείνοι που κρατάμε ή αλλάζουμε καταστάσεις και πρόσωπα στη ζωή μας. Αν υπάρχει η θέληση και η αποφασιστικότητα, τότε οι δυσκολίες φαντάζουν λιγότερες στη πορεία για να βρούμε αυτό που θέλουμε. Αν όμως μεμψιμοιρούμε και μένουμε θεατές στη ζωή που προχωρά μπροστά, ίσως χρειάζεται να αναθεωρήσουμε τη στάση μας και να μάθουμε από τα λάθη του παρελθόντος με την διάθεση να μην τα επαναλάβουμε σε ανάλογη κατάσταση. Προσπάθησε να κάνεις τη ζωή σου καλύτερη και σίγουρα θα βρεις τον τρόπο να το πετύχεις. Μην απογοητεύεσαι και να χεις πίστη στον εαυτό σου. Ελπίζω να μην σε κούρασα μ' αυτές τις σκέψεις. Εσύ ξέρεις!
Να σαι καλά, Μαριαλένα

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλησπέρα! Όλα είναι δρόμος...

Ανώνυμε, ελπίζω να διαψευστείς και να βρεις τελικά μιαν αληθινή αγάπη που να μην ξεφτίζει σε συνήθεια. Εξαρτάται βέβαια τι θα προσφέρεις κι εσύ...

Μαριαλένια, Σ;)))

Marialena είπε...

Καλέ μου Γάτε: Να ξέρες πόσο χαίρομαι όταν ακούω άντρες που φαίνονται να ξέρουν τι θέλουν ειδικά στα προσωπικά τους! Το ίδιο ισχύει και για μας τις γυναίκες, αλλά πως να το κάνουμε, ο κατασταλαγμένος άνδρας κάνει τη διαφορά! (Η δική μου άποψη είναι αυτή φυσικά). Καλά και άγια να ψαχνόμαστε, αλλά να μην βολοδέρνουμε άνευ αποτελέσματος κιόλας. Εσύ τι λες ως Γάτος?
Την καληνύχτα μου, ;-} M.

Μαύρος Γάτος είπε...

Δυστυχώς, καλή μου Μαριαλένα, αυτή είναι μια πείρα, ένα καταστάλαγμα, όπως το λες εσύ, που θα προτιμούσα να μην είχα...

Αλλά τι να γίνει? C'est la vie, που λένε κια οι Γάλλοι...

Την πιό ζεστή μου καλημέρα, ψυχή