Έξω χιονίζει, η νύχτα πέφτει
τα πάντα ντύνονται λευκά,
μες το σκοτάδι κάτι αχνοφέγγει
είναι η Σελήνη εκεί ψηλά.
Έξω χιονίζει, η πλάση λάμπει
μες τη καινούργια της φορεσιά,
το χιόνι πέφτει, τη γη αλλάζει,
άσπρο και μαύρο σαν ζωγραφιά.
Έξω χιονίζει κι έφεξε μόλις,
η πόλη ξύπνησε ξανά,
τη σιγαλιά της θα την ξεχάσει,
μες τον χιονιά σαν περπατά.
Έξω χιονίζει, κάνει και κρύο,
ντύνομαι, φεύγω για δουλειά,
παιδί θε να μουν έστω για λίγο,
να ξαναπαίξω στην παγωνιά.
(c) Marialena, 25/01/2006
7 σχόλια:
Αγαπητή MRL,
Μου αρέσει ο τρόπος που γραφείς, το τελευταίο ποίημα σου είναιανάλαφρο και μυστήριο, σαν το χιόνι..
(πρώτη μου επίσκεψη στο blog, θα ξανάρθω!)
Καλωσόρισες! Σ' ευχαριστώ από καρδιάς για την καλή σου διάθεση. Ευπρόσδεκτος ο κέρσορας σου και τα σχόλιά σου επίσης! Πολύ ωραίο το ποίημα του Robert Frost που έβαλες, αλλά δεν μπόρεσα ν' αφήσω τις εντυπώσεις μου ;-{
Τα λέμε λοιπόν & να σαι καλά! Μ.
Ευχαριστώ χαμογελαστή MRL! Ξέρεις, μου πήρε λίγη ώρα να βρω το θάρρος να δημοσιεύσω την ιστορία που συνοδεύει το ποίημα..
Δυστυχώς πρέπει να κάνεις register στο roufis.com για να σχολιάσεις ή να κάνεις post! Απολογούμαι!
Cursor
Ε, δεν είναι ό,τι πιο εύκολο η έκθεση στο κοινό, όμως αν σ' έκανε να νιώσεις καλύτερα, αυτό μετράει! Μην απολογείσαι, απλά έχω συνήθεισει στα κατευθείαν σχόλια και κάπου δεν το πολυέψαξα. Θα σου κάνω και γω επίσκεψη σύντομα, γιατί δεν πρόλαβα να διαβάσω περισσότερα τώρα. Ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα αγαπητέ Cursor, φιλιά Μ.
Τρυφερή, γυναικεία γραφή που σε ζεσταίνει, παρά το χιόνι που πέφτει...
Αρκει που μας εκανε να ονειρευτουμε (οπως σωστα εγραψες)...
Ομορφο...
@ the return & dcd: Σας ευχαριστώ & τους δυό σας για τα καλά σας λόγια. Προσπαθώ...
Δημοσίευση σχολίου