Ο κόσμος όλος μια κουκίδα
στον Γαλαξία των οικτηρμών
και Συ ψυχή μου σαν μια αχτίδα
που αχνοφέγγει στο Χάος μπρος.
Βροχή σταλάζει στο πρόσωπό μου,
δάκρυα θα ναι κάποιου Θεού,
το βλέμμα στρέφω στον ουρανό μου
νιώθοντας μέσα μου πως είσαι παντού.
Και συνεχίζω να περπατάω
εκεί μονάχη στη σιγαλιά
και την αχτίδα ν' αναζητάω
που θα προβάλλει κάπου μακρυά.
(c) Marialena, 18/01/2006
Πέμπτη, Ιανουαρίου 19, 2006
ΑΧΤΙΔΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Προς Σούλα και λοιπούς που ξεπερνούν τα όρια ευπρέπειας: Επειδή η σελίδα αυτή δεν είναι τόπος συνάθροισης ανωμάλων με σεξιστικές & άλλες διαθέσεις, τα σχόλιά σας θα αφαιρούνται ως ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ! Αν θέλετε χώρο να εκδηλώνετε την επιδειξιομανία και την παραβατική σας συμπεριφορά, να μην ξαναεπισκεφθείτε αυτό το blog, γιατί η ανοχή έχει και τα όρια της.
Λυπάμαι έχασες! Σε λάθος άνθρωπο απευθύνεσαι και έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να στο λέω, αλλά εσύ προτιμάς να ζεις με τις αυταπάτες σου. Μεγάλο πρόβλημα, κρίμα!
Δημοσίευση σχολίου