Πέμπτη, Δεκεμβρίου 29, 2005

Wishing Upon The Stars!

Μικρό φεγγάρι, Μεγάλη Άρκτο,
Πλειάδες, Πούλια & Αυγερινό,
έκκληση κάνω, ρίξτε το φώς σας
σ' αυτό το κόσμο τον σκοτεινό.

Στείλτε τη λάμψη σας στης Γης τα μέρη
ή ένα άστρο σαν οδηγό,
να βλέπω γύρω μου όσο θα ψάχνω
το της ψυχής άλλο μισό.

Χωρίς εσάς καλά μου αστέρια
ο ουρανός μου είναι λειψός,
και θέλω αντάμα να σας μαζεύω
να 'χω παρέα σαν σας κοιτώ.

Πείτε και σ' όλο τον Γαλαξία
αυτό που χρόνια αναζητώ,
αν είν' της Μοίρας να είμαι μόνη,
ή θ' άλλαξει κάποτ' αυτό.

Φύγετε τώρα, γυρίστε πίσω
μες το στερέωμα των πλανητών,
μα μην ξεχάστε πως κάποιο πλάσμα
μένει στη Γη μ' έναν σκοπό...

(c) Marialena, 29/12/2005 (in the wee hours, the inspiration was doubled!)

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αντιστάσου...!!!
aegeanlight

Υ.Γ.
« Κάπου, φαίνεται, θα διασκεδάζουν
μόλο πού δεν υπάρχουν διόλου σπίτια ή άνθρωποι
ακούω κιθάρες κι άλλα γέλια πού δεν είναι σιμά

Μπορεί και μακριά πολύ μέσα στών ουρανών τα αποκαϊδια
Την Ανδρομέδα, την Αρκτο ή την Παρθένο ...

Αραγες να ναι η μοναξιά σ όλους τους κόσμους
η ίδια ;»
Οδυσσέας Ελύτης

Marialena είπε...

Στη μαγεία του φεγγαριού μάλλον δύσκολο ν' αντισταθώ, τ' ομολογώ! Αλλά σε ό,τι πυροδοτεί την έμπνευση και βγαίνει εκ των έσω, καλώς να ορίσει, είναι το φυτίλι στην βόμβα της έκφρασης για μένα. Τι υπέροχα προκλητική είναι η μοναξιά όταν φορά πολύχρωμους μανδύες και ακροβατεί μεταξύ σκότους και φωτός? Σ' ευχαριστώ aegeanlight, να μην ξεχνάς να ονειρεύεσαι και να χαμογελάς!