Κόκκινη κλωστή
στ' ανέμου το κλωθάρι,
ζωή σαν το ζυμάρι
που πλάθεται νωπό
Κόκκινη κλωστή
στο δάκτυλο δεμένη,
τον δρόμο που απομένει
τον κόψαμε στα δυό.
Κόκκινη κλωστή
του πάθους το σημάδι,
τύλιξε το κουβάρι
την άκρη σου να βρω.
Κόκκινη κλωστή
δέσου από μιαν άκρη,
στο γέλιο και στο δάκρυ
να σε έχω οδηγό.
Marialena, 15/5/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου